Olszany (powiat świdnicki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Olszany
wieś
Ilustracja
Świetlica wiejska
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

świdnicki

Gmina

Strzegom

Wysokość

240 m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

931[2]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

58-141[3]

Tablice rejestracyjne

DSW

SIMC

0855807

Położenie na mapie gminy Strzegom
Mapa konturowa gminy Strzegom, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Olszany”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Olszany”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Olszany”
Położenie na mapie powiatu świdnickiego
Mapa konturowa powiatu świdnickiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Olszany”
Ziemia50°54′44″N 16°19′45″E/50,912222 16,329167[1]
Kościół katolicki pw. Świętej Trójcy
Szkoła podstawowa im. Adama Mickiewicza
Pomnik w centrum wsi w hołdzie osobom, które walczyły o wyzwolenie tych ziem podczas II wojny światowej

Olszany (niem. Ölse[4]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Strzegom.

Historyczna przynależność administracyjna[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.

Opis wsi[edytuj | edytuj kod]

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wieś położona na Przedgórzu Sudeckim (jednostka geologiczna – Obniżenie Podsudeckie), na skraju Równiny Świdnickiej. Przez miejscowość płynie Olszański Potok, dopływ Strzegomki.

Rolnictwo[edytuj | edytuj kod]

Żyzne gleby i dobre warunki klimatyczne sprzyjają rozwojowi rolnictwa.

Bezpieczeństwo[edytuj | edytuj kod]

We wsi Olszany od roku 1947 istnieje Ochotnicza Straż Pożarna (OSP). W roku 2007 odbyło się uroczyste wręczenie nowego sztandaru związane z obchodami 60-lecia tej organizacji.

Sport[edytuj | edytuj kod]

W Olszanach istnieje piłkarski klub sportowy Huragan Olszany. Na stadionie o pojemności 1000 osób, istnieje boisko o wymiarach: 101 × 60 m. Drużyna od sezonu 2003/2004 współzawodniczy w rozgrywkach B-klasy, grupa: Świdnica I. Największym osiągnięciem zespołu było zajęcie 4. lokaty w sezonie 2003/2004[5]

Nazwy wsi[edytuj | edytuj kod]

W kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Olsna[6][7]. Pierwsza wzmianka o Olszanach znajduje się w dokumencie kasztelana strzegomskiego Pawła, syna Imbrama z 1239 r. przygotowanego dla strzegomskich joannitów.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[8]:

  • zabytkowy kościół parafialny z pierwszej połowy XIV w., przebudowany w XVII w.
  • park pałacowy, z XVIII w.

Inne obiekty historyczne:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 92571
  2. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 858 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262)
  5. portal 90minut.pl
  6. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis. dokumentyslaska.pl. [dostęp 2012-10-24].
  7. H. Markgraf, J. W. Schulte, Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis, Breslau 1889.
  8. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 163. [dostęp 2012-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rezydencje ziemi świdnickiej, zespół redakcyjny: W. Rośkowicz, S. Nowotny, R. Skowron, Świdnica 1997, s. 77.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]