Omega (klasa jachtu)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Omega (jacht))
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ten artykuł dotyczy klasy jachtu. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Omega
Oznaczenie klasy jachtu
Konstruktor Juliusz Sieradzki
Rok konstrukcji 1942
Kraj pochodzenia Polska Polska
Typ ożaglowania slup
Grot 11,7 m²
Fok 6,3 m²
Całkowite ożaglowanie 18[1] m²
Długość maksymalna 6,25 m
Szerokość maksymalna 1,85 m
Wysokość maksymalna 8,45 m
Masa całkowita 280 kg
Typ kadłuba mieczowy
Materiał konstrukcyjny słomka lub laminat p/s
Zanurzenie minimalne 16 cm
Zanurzenie maksymalne 96 cm
Załoga regaty 3, max 6
Ilustracja
Omega płynąca na grocie i foku
Omega Sport[2]
Spinaker 20 m²
Masa całkowita 250 kg
Materiał konstrukcyjny laminat p/s
Załoga 3
Trapezy 1
Ilustracja
Omega w wersji regatowej

Omega (Ω) – popularna w Polsce klasa jachtów żaglowych regatowych i turystycznych. Ma małe zanurzenie i stosunkowo obszerny kokpit. Przeznaczona do żeglugi śródlądowej.

Na kadłubie Omegi były wykonywane jachty kabinowe np. Alfa, ale nie zdobyły popularności. Mistrzostwa Polski odbywają się od 1951 roku, z przerwą w latach 60. i 70., wznowione w roku 1981. W latach siedemdziesiątych na jeziorach mazurskich były organizowane nieformalne regaty dla uczestników obozów. Omegi pływały w nich z liczniejszymi załogami, często z całym dobytkiem obozowym na pokładzie, a metą było np. przejście pod mostem po położeniu masztu. Zaprojektowana jako jacht drewniany z poszyciem słomkowym i tak wytwarzana przez wiele lat. Obecnie drewniane egzemplarze są rzadko spotykane.

Obecnie regatowe Omegi są wyposażone w trapez do balastowania, spinaker[2], pompki samowylewające, liczne regulacje żagli. Oprócz Mistrzostw Polski są rozgrywane regaty z cyklu Pucharu Polski oraz liczne zawody mniejszej rangi.

Pierwsze Omegi powstały w Warszawie w czasie okupacji (w roku 1942). Przy budowie pierwszej oprócz konstruktora brali udział: Zbigniew Szymański, Mieczysław Boczar, Leon Jensz.

Dane[edytuj | edytuj kod]

[3]

  • typ: slup
  • ożaglowanie bermudzkie
    • powierzchnia:
      • całkowita: 18 m²
      • grot: 11,7 m²
      • fok: 6,3 m²
      • spinaker: ok. 20 m² dopuszczony do regat od 2001
      • oznaczenie na grocie: Ω, czarna, duża grecka litera omega
  • wymiary:
    • długość całkowita: 6,15-6,25 m
    • szerokość całkowita: 1,75-1,85 m
    • zanurzenie: 0,16 m
    • zanurzenie z mieczem: 0,96 m
    • wysokość masztu: 8,30 m
  • masa całkowita: 320 kg (minimalna 250 kg)
  • załoga: 3-6, w czasie oficjalnych regat 3. W czasie pływań turystycznych z bagażem i wyposażeniem biwakowym: 4 osoby, (ilość miejsca w kokpicie pozwalała na wygodny nocleg na materacach pneumatycznych, pod namiotem rozkładanym na bomie właśnie 4 osób, w tym dwie po obu stronach skrzynki mieczowej)
  • konstruktor: Juliusz Sieradzki (1942)
  • konstrukcja:
    • kadłuba: w pierwszych drewniana (poszycie listewkowe), a następnie (od połowy lat 70. XX w.) laminatowa (typ Ostróda), były też wykonania drewniane-laminowane,
    • maszt: drewniany klejony, w późniejszych wykonaniach: z profilu aluminiowego
    • żagle: bawełniane, potem z Dacronu.
    • urządzenie sterowe: były wykonania w wersjach z rumplem i z rogatnicą

Do pływań turystycznych na dłuższych trasach z pokonywaniem rzek i kanałów w latach 60. i 70. były stosowane przyczepne silniki zaburtowe (w tym NRD-owski "Tummler", zarufowe sowieckie "Saluty" i "Wietieroki").

  • Omega w wersji regatowej

  • Omega stojąca na przystani

Wydarzenia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Polski[edytuj | edytuj kod]

Standard[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejsce Gold medal world centered-2.svg Zwycięzca Silver medal world centered-2.svg 2. miejsce Bronze medal world centered-2.svg 3. miejsce Startujących
1951[4] Niegocin Juliusz Sieradzki
1952 Juliusz Sieradzki[4]
1953 Juliusz Sieradzki[4] Biderman[5]
1954 R. Gierszewski
J. Stanisławski
F. Czapiewski[6] 		Łucjan Gierszewski
Gerard Kowalski
Augustyn Pestka.[7]
1955 Giżycko S. Tryba
B. Żyski
F. Czapiewski[8]
1956 Łucjan Gierszewski
Jan Tuszkowski
Ryszard Przyjemski[7]
1957 Janusz Januszewski[6]
1997 Romuald Knasiecki
2002 Włodzimierz Radwaniecki[9]
2003 Romuald Knasiecki
2004 Włodzimierz Radwaniecki[9]
2012[10] Puck Romuald Knasiecki Marcin Pacanowski
Artur Pacanowski
Michał Ososiński
2013[11] Puck Romuald Knasiecki
Sebastian Knasiecki
Tomasz Knasiecki 		Boreczek Tomasz
Jarosław Pestyk
Krzysztof Banasiewicz 		Pacanowski Marcin
Pacanowski Artur
Ososiński Michał
2014[12] Goczałkowice-Zdrój Romuald Knasiecki
Sebastian Knasiecki
Martyna Knasiecka 		Krzysztof Janiec
Krzysztof Sowa
Marcin Janiec 		Radosław Stachurski
Mateusz Kaczmarowski
Krzysztof Siuliński 		37
2015[13] Puck Arkadiusz Sendlewski Romuald Knasiecki Jarosław Cieślak
2016[14] Puck Romuald Knasiecki
Sebastian Knasiecki
Martyna Knasiecka 		Dariusz Błasy
Dawid Palka
Krzysztof Brzezinka 		Janusz Zimer
Łukasz Nykiel
Iwona Nykiel 		27
2017[15][16] Puck Wiktor Kobryń
Elżbieta Malarz
Beniamin Piksa 		Michał Gajda
Mariusz Kołakowski
Maciej Theus 		Radosław Stachurski
Krzysztof Siuliński
Mateusz Kaczmarowski 		30
2018[17] Goczałkowice-Zdrój POL 11
Romuald Knasiecki
Sebastian Knasiecki
Martyna Knasiecka 		POL 174
Waldemar Biały
Kamila Kubas
Wojciech Kubas 		POL 345
Magda Staniczek
Tymoteusz Rodecki
Cyprian Błaszczyk 		36
2019[18] Dąbrowa Górnicza POL 13
Romuald Knasiecki
Sebastian Knasiecki
Zuzanna Pestyk 		POL 149
Radosław Stachurski
Mateusz Kaczmarowski
Joanna Pestyk 		POL 272
Mirosław Misiaszek
Marcel Misiaszek
Maciej Misiaczek 		43
2020[19] Krynica Morska POL 13
Romuald Knasiecki
Sebastian Knasiecki
Matryna Knasiecka 		POL 253
Piotr Sikorski
Beniamin Piksa
Ela Malarz 		POL 456
Emil Bałdyga
Bartosz Hajdukiewicz
Robert Śliwiński 		27
Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Poniższa tabela zawiera zestawienie zawodników, którzy zdobyli przynajmniej jeden medal mistrzostw polski klasy Omega Standard.

Miejsce Zawodnik Lata[a] Złoto Srebro Brąz Razem
1. Knasiecki, RomualdRomuald Knasiecki 1997 – 2020 9 1 0 10
2. Sebastian Knasiecki 2013 – 2020 6 0 0 6
3. Martyna Knasiecka 2014 – 2020 4 0 0 4
4. Sieradzki, JuliuszJuliusz Sieradzki 1951 – 1953 3 0 0 3
5. Łucjan Gierszewski 1954 – 1956 2 0 0 2
5. Radwaniecki, WłodzimierzWłodzimierz Radwaniecki 2002 – 2004 2 0 0 2
7. Beniamin Piksa 2017 – 2020 1 1 0 2
7. Elżbieta Malarz 2017 – 2020 1 1 0 2
9. Augustyn Pestka 1954 1 0 0 1
9. Gerard Kowalski 1954 1 0 0 1
9. Jan Tuszkowski 1956 1 0 0 1
9. Ryszard Przyjemski 1956 1 0 0 1
9. Tomasz Knasiecki 2013 1 0 0 1
9. Arkadiusz Sendlewski 2015 1 0 0 1
9. Wiktor Kobryń 2017 1 0 0 1
9. Zuzanna Pestyk 2019 1 0 0 1
17. Mateusz Kaczmarowski 2014 – 2019 0 1 2 3
17. Radosław Stachurski 2014 – 2019 0 1 2 3
19. Biderman 1953 0 1 0 1
19. Artur Pacanowski 2012 0 1 0 1
19. Marcin Pacanowski 2012 0 1 0 1
19. Michał Ososiński 2012 0 1 0 1
19. Boreczek Tomasz 2013 0 1 0 1
19. Jarosław Pestyk 2013 0 1 0 1
19. Krzysztof Banasiewicz 2013 0 1 0 1
19. Krzysztof Janiec 2014 0 1 0 1
19. Krzysztof Sowa 2014 0 1 0 1
19. Marcin Janiec 2014 0 1 0 1
19. Dariusz Błasy 2016 0 1 0 1
19. Dawid Palka 2016 0 1 0 1
19. Krzysztof Brzezinka 2016 0 1 0 1
19. Maciej Theus 2017 0 1 0 1
19. Mariusz Kołakowski 2017 0 1 0 1
19. Michał Gajda 2017 0 1 0 1
19. Kamila Kubas 2018 0 1 0 1
19. Waldemar Biały 2018 0 1 0 1
19. Wojciech Kubas 2018 0 1 0 1
19. Joanna Pestyk 2019 0 1 0 1
19. Piotr Sikorski 2020 0 1 0 1
40. Krzysztof Siuliński 2014 – 2017 0 0 2 2
41. Ososiński Michał 2013 0 0 1 1
41. Pacanowski Artur 2013 0 0 1 1
41. Pacanowski Marcin 2013 0 0 1 1
41. Jarosław Cieślak 2015 0 0 1 1
41. Iwona Nykiel 2016 0 0 1 1
41. Janusz Zimer 2016 0 0 1 1
41. Łukasz Nykiel 2016 0 0 1 1
41. Cyprian Błaszczyk 2018 0 0 1 1
41. Magda Staniczek 2018 0 0 1 1
41. Tymoteusz Rodecki 2018 0 0 1 1
41. Maciej Misiaczek 2019 0 0 1 1
41. Marcel Misiaszek 2019 0 0 1 1
41. Mirosław Misiaszek 2019 0 0 1 1
41. Bartosz Hajdukiewicz 2020 0 0 1 1
41. Emil Bałdyga 2020 0 0 1 1
41. Robert Śliwiński 2020 0 0 1 1

Sport[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejsce Gold medal world centered-2.svg Zwycięzca Silver medal world centered-2.svg 2. miejsce Bronze medal world centered-2.svg 3. miejsce Startujących
2013[11] Puck Tymon Sadowski
Jacek Zalewski
Kacper Olszewski 		Janusz Kordek
Michał Wysocki
Paweł Wysocki 		Tomasz Micewicz
Michał Pielaszkiewicz
Marcin Panek
2014[12] Goczałkowice-Zdrój Krzysztof Małecki
Patryk Wojtkiewicz
Bartłomiej Banasik 		Kamil Ortyl
Robert Zawadowicz
Michał Gajda 		Patryk Richter
Jakub Surowiec
Marek Zalewski 		17
2015[13] Puck Patryk Richter Wiktor Czałbowski Tomasz Micewicz
2016[20] Puck Ortyl Kamil
Gozłowski Marek
Zawadowicz Robert 		Tomasz Micewicz
Maciej Chatłas
Jan Walczak 		Michał Ruciński
Patryk Płotka
Piotr Małecki 		21
2017[21][22] Puck Kamil Ortyl
Marek Gozłowski
Robert Zawadowicz 		Patryk Richter
Marek Zalewski
Mikołaj Gielniak 		Wiktor Czałbowski
Patryk Płotka
Jan Walczak 		16
2018[23] Goczałkowice-Zdrój POL 271
Igor Tarasiuk
Izabela Satrjan
Bartosz Sadowski 		POL 110
Daniel Sokołowski
Miekszo Mórawski
Piotr Inglot 		POL 154
Kamil Ortyl
Robert Zawadowicz
Michał Wojtowicz 		17
2019[24] Dąbrowa Górnicza POL 377
Marcin Styborski
Jan Krasodomski
Dawid Płotka 		POL 110
Daniel Sokołowski
Miekszo Mórawski
Piotr Inglot 		POL 1924
Paweł Kalota
Jakub Wróblewski
Marek Wąsowski 		21
2020[19] Krynica Morska POL 377
Marcin Styborski
Jan Krasodomski
Dawid Płotka 		POL 452
Kamil Ortyl
Marek Gozłowski
Robert Zawadowicz 		POL 110
Daniel Sokolowski
Mieszko Mórawski
Piotr Inglot 		22
Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Poniższa tabela zawiera zestawienie zawodników, którzy zdobyli przynajmniej jeden medal mistrzostw polski klasy Omega.

Miejsce Zawodnik Lata[b] Złoto Srebro Brąz Razem
1. Kamil Ortyl 2014 – 2020 2 2 1 5
1. Robert Zawadowicz 2014 – 2020 2 2 1 5
3. Marek Gozłowski 2016 – 2020 2 1 0 3
4. Dawid Płotka 2019 – 2020 2 0 0 2
4. Jan Krasodomski 2019 – 2020 2 0 0 2
4. Marcin Styborski 2019 – 2020 2 0 0 2
7. Patryk Richter 2014 – 2017 1 1 1 3
8. Jacek Zalewski 2013 1 0 0 1
8. Kacper Olszewski 2013 1 0 0 1
8. Tymon Sadowski 2013 1 0 0 1
8. Bartłomiej Banasik 2014 1 0 0 1
8. Krzysztof Małecki 2014 1 0 0 1
8. Patryk Wojtkiewicz 2014 1 0 0 1
8. Bartosz Sadowski 2018 1 0 0 1
8. Igor Tarasiuk 2018 1 0 0 1
8. Izabela Satrjan 2018 1 0 0 1
17. Daniel Sokołowski 2018 – 2020 0 2 1 3
17. Mieszko Mórawski 2018 – 2020 0 2 1 3
17. Piotr Inglot 2018 – 2020 0 2 1 3
20. Tomasz Micewicz 2013 – 2016 0 1 2 3
21. Marek Zalewski 2014 – 2017 0 1 1 2
21. Wiktor Czałbowski 2015 – 2017 0 1 1 2
21. Jan Walczak 2016 – 2017 0 1 1 2
24. Janusz Kordek 2013 0 1 0 1
24. Michał Wysocki 2013 0 1 0 1
24. Paweł Wysocki 2013 0 1 0 1
24. Michał Gajda 2014 0 1 0 1
24. Maciej Chatłas 2016 0 1 0 1
24. Mikołaj Gielniak 2017 0 1 0 1
30. Patryk Płotka 2016 – 2017 0 0 2 2
31. Marcin Panek 2013 0 0 1 1
31. Michał Pielaszkiewicz 2013 0 0 1 1
31. Jakub Surowiec 2014 0 0 1 1
31. Michał Ruciński 2016 0 0 1 1
31. Piotr Małecki 2016 0 0 1 1
31. Michał Wojtowicz 2018 0 0 1 1
31. Jakub Wróblewski 2019 0 0 1 1
31. Marek Wąsowski 2019 0 0 1 1
31. Paweł Kalota 2019 0 0 1 1

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Lata, w których dany zawodnik zdobywał medale mistrzostw polski.
  2. ↑ Lata, w których dany zawodnik zdobywał medale mistrzostw polski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Andrzej Kiełsznia: powierzchnia żagli. Żaglownia Narwal, 2012-07-16. [dostęp 2018-06-27].
  2. ↑ a b Przepisy Omega Sport 2017-2020. Klasa Omega. [dostęp 2018-07-30].
  3. ↑ Przepisy techniczne dla floty Standard 2017 - 2020. klasaomega.pl. [dostęp 2018-06-27].
  4. ↑ a b c Klaudia Krause: Śladami Omegi Polski Fiat żeglarstwa. 2017-10-13. [dostęp 2018-11-09].
  5. ↑ Historia Sekcji Żeglarskiej 1953 r.. 2016-06-12. [dostęp 2018-11-09].
  6. ↑ a b Osiągnięcia zawodników. Żeglarski Ludowy Klub Sportowy Charzykowy. [dostęp 2021-02-22].
  7. ↑ a b Wpisany w historię żeglarstwa bojerowego. Historia Chojnic. [dostęp 2018-11-09].
  8. ↑ Osiągnięcia zawodników. Żeglarski Ludowy Klub Sportowy Charzykowy. [dostęp 2021-02-22].
  9. ↑ a b Włodzimierz Radwaniecki. Polskie Stowarzyszenie Regatowe klasy Finn. [dostęp 2018-11-09].
  10. ↑ Kieleccy żeglarze wicemistrzami Polski w klasie omega, Kielce - Sport.pl [dostęp 2018-08-28].
  11. ↑ a b Mistrzostwa Polski klasy Omega. SailBook.pl, 2013-07-20. [dostęp 2018-07-02].
  12. ↑ a b Mistrzostwa Polski w Klasie OMEGA 28-31.08.2014. MORiS Pszczyna, 2014-04-24. [dostęp 2018-06-29].
  13. ↑ a b Jerzy Klawiński: MP klasy OMEGA: Mistrzostwa twardej walki. Żagle, 2015-07-14. [dostęp 2018-06-29].
  14. ↑ Mistrzostwa Polski o Puchar Juliusza Sieradzkiego w klasie OMEGA Sport i Omega Standard 28-31 lipiec 2016 PUCK. [dostęp 2018-06-28].
  15. ↑ Dariusz Olejniczak: MP w klasie Omega 2017: Bezwietrzny finał zmagań na Zatoce Puckiej. Żeglarski.info, 2017-08-27. [dostęp 2018-06-28].
  16. ↑ Wyniki oficjalne z 13:46 August 27, 2017. Żeglarski.info, 2017-08-27. [dostęp 2018-06-28].
  17. ↑ Puchar Burmistrza Pszczyny, Mistrzostwa Polski w Klasie Omega - Sport, Klasa Omega, 2 września 2018 [dostęp 2019-09-13].
  18. ↑ Mistrzostwa Polski w Klasie Omega - Standard, Klasa Omega, 8 września 2019 [dostęp 2019-09-12].
  19. ↑ a b Mistrzostwa Polski w klasie Omega. Upwind24, 2020-09-16. [dostęp 2020-11-19].
  20. ↑ Mistrzostwa Polski o Puchar Juliusza Sieradzkiego w klasie OMEGA Sport i Omega Standard 28-31 lipiec 2016 PUCK. [dostęp 2018-06-28].
  21. ↑ Dariusz Olejniczak: MP w klasie Omega 2017: Bezwietrzny finał zmagań na Zatoce Puckiej. Żeglarski.info, 2017-08-27. [dostęp 2018-06-28].
  22. ↑ Wyniki oficjalne z 13:46 August 27, 2017. Żeglarski.info, 2017-08-27. [dostęp 2018-06-28].
  23. ↑ Puchar Burmistrza Pszczyny, Mistrzostwa Polski w Klasie Omega - Sport, Klasa Omega, 2 września 2018 [dostęp 2019-09-13].
  24. ↑ Mistrzostwa Polski w Klasie Omega - Sport, Klasa Omega, 8 września 2019 [dostęp 2019-09-12].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zobacz hasło omega w Wikisłowniku
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Omega_(klasa_jachtu)&oldid=62475615”