Open innovation

Open innovation – koncepcja spopularyzowana przez profesora i dyrektora wykonawczego Centrum Open Innovation na Uniwersytecie w Berkeley Henriego Chesbrougha. Zgodnie z tą koncepcją przedsiębiorstwa nie powinny polegać wyłącznie na wynikach własnych prac badawczo-rozwojowych, ale korzystać z zewnętrznych źródeł innowacji poprzez współpracę z innymi podmiotami.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Koncepcja open innovation zakłada otwarte i współpracujące podejście do procesu tworzenia innowacji. Przedsiębiorstwa stosujące otwarty model innowacyjny pozyskują potrzebną wiedzę i innowacje w ramach budowanej sieci kontaktów (wyspecjalizowane instytucje badawcze, dostawcy, użytkownicy, klienci, a także konkurenci). Powinny także udostępniać swoje wynalazki, których nie wykorzystują, innym podmiotom na zasadzie sprzedaży licencji, tworzyć konsorcja czy firm typu spin-off. To model biznesowy firm determinuje, z jakich informacji z zewnątrz skorzystać, a jakie informacje wewnętrzne udostępnić innym podmiotom.

Przeciwnym do open innovation jest pojęcie closed innovation, odnoszące się do procesu ograniczenia użycia wewnętrznych zasobów innowacyjnych rozwiązań tylko do własnej firmy i nie korzystania z zasobów z zewnątrz. Przed II wojną światową closed innovation był dominującym paradygmatem. Większość innowacyjnych przedsiębiorstw utrzymywało swoje odkrycia w ścisłej tajemnicy i nie czyniła kroków w kierunku pozyskiwania informacji spoza swoich ośrodków B+R. Jednak w ciągu ostatnich lat dokonał się znaczny postęp technologiczny, a w społeczeństwach rozpowszechnia się zjawisko dyfuzji wiedzy. W znacznej części postęp ten odbywa się w dziedzinie systemów komunikacji elektronicznej, włączając w to internet.

Model open innovation stosują m.in. Procter & Gamble, Nestlé i Eli Lilly^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Franz Bailom, Kurt Matzler, Dieter Tschemernak: Jak utrwalić sukces. Co wyróżnia najlepsze przedsiębiorstwa. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2013, s. 91–93. ISBN 978-83-264-4465-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[1] Franz Bailom, Kurt Matzler, Dieter Tschemernak: Jak utrwalić sukces. Co wyróżnia najlepsze przedsiębiorstwa. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2013, s. 91–93. ISBN 978-83-264-4465-4.

[1]