Operator sprzężony (przestrzenie Banacha)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Operator sprzężony – dla danego operatora liniowego i ograniczonego działającego między przestrzeniami Banacha i operator liniowy

dany wzorem

tj. operator spełniający warunek

(symbol oznacza przestrzeń sprzężoną do a symbol oznacza wartość funkcjonału w punkcie tj. ).

Własności[edytuj | edytuj kod]

  • Operator sprzężony jest ograniczony oraz
Rzeczywiście,
skąd Niech będzie elementem o normie 1. Z twierdzenia Hahna-Banacha wynika istnienie takiego elementu o normie 1, że a stąd
Nierówność wynika z możliwości przejścia do supremum w powyższej nierówności po wszystkich o normie 1.
  • Jądro operatora sprzężonego jest domknięte w topologii *-słabej przestrzeni [1]. Istotnie, jeżeli jest operatorem ograniczonym oraz jest ciągiem uogólnionym w ker który jest zbieżny do pewnego w topologii *-słabej, to dla każdego zachodzi
tj. czyli W szczególności, każdy operator sprzężony jest ciągły względem *-słabych topologii i odpowiednio.
  • Obraz operatora jest gęsty w wtedy i tylko wtedy, gdy operator jest iniektywny.
  • Dla danego operatora ograniczonego następujące warunki są równoważne:
  1. obraz jest domknięty w
  2. obraz jest domknięty w
  3. obraz jest domknięty w w *-słabej topologii.

Operatory sprzężone do operatorów szczególnych klas[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie operatorem ograniczonym, działającym między przestrzeniami Banacha.

  • Twierdzenie Schaudera: Operator jest zwarty wtedy i tylko wtedy, gdy operator jest zwarty.
  • Twierdzenie Gantmacher: Operator jest słabo zwarty wtedy i tylko wtedy, gdy operator jest słabo zwarty.
  • Jeżeli jest ściśle singularny, to jest ściśle kosingularny. Jeżeli jest ściśle kosingularny, to jest ściśle singularny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert E. Megginson: An Introduction to Banach Space Theory. New York: Springer-Verlag, 1998, seria: Graduate Texts in Mathematics 183.
  • Walter Rudin: Analiza funkcjonalna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 110–115.