Opiołek nochal
Stephanocleonus hollbergii | |||||
(Fahaeus, 1842) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Infrarząd | |||||
(bez rangi) | Phytophaga | ||||
Nadrodzina | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Plemię | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek |
Opiołek nochal | ||||
|
Opiołek nochal (Stephanocleonus hollbergii) – gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Wcześniej znany jako Coniocleonus hollbergii lub Coniocleonus glaucus[1].
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Europa i Azja. W Europie notowany w Austrii, Belgii, Bośni i Hercegowinie, Bułgarii, Czechach, Danii, Finlandii, we Francji ( w tym na Korsyce), w Hiszpanii, Holandii, Niemczech, Norwegii, Polsce, Rosji, Rumunii, na Słowacji, w Szwajcarii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, oraz we Włoszech). Poza tym występuje we wsch. Palearktyce (zach. Syberia[2])[3].
W Polsce występuje pospolicie[2][1].
Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]
Osiąga 10-12,5 mm długości. Ryjek dość długi, szeroki. Przedplecze grubo, lecz rzadko i nieregularnie punktowane[1].
Ubarwienie zmienne - brązowe do czarnego, pstrokate. Ciało pokryte w mniejszym lub większym stopniu szarymi włoskami[1].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Tryb życia i biotop[edytuj | edytuj kod]
Preferuje tereny piaszczyste. Spotykany w jasnych lasach iglastych, mieszanych i liściastych (chętnie w sosnowych młodnikach), na nieużytkach, wydmach i wrzosowiskach. Imago aktywne nocą, w dzień uktrywają się w ściółce, glebie, kępach trawy, pod kamieniami lub wśród korzeni. Spotykany od kwietnia do października[2][1].
Odżywianie[edytuj | edytuj kod]
Larwy żerują na korzeniach sosny[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Opiołek nochali w insektarium.net [online] [dostęp 2022-01-06] .
- ↑ a b c ''Coniocleonus hollbergii'' w Coleoptera Poloniae [online] [dostęp 2022-01-06] .
- ↑ ''Coniocleonus hollbergii'' w Fauna Europea [online] [dostęp 2022-01-06] .