Orędownik Naukowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Orędownik Naukowy
Ilustracja
Numer 1 z 1840
Częstotliwość

tygodnik, dwutygodnik

Państwo

 Królestwo Prus

Adres

Poznań

Język

polski

Pierwszy numer

1840

Ostatni numer

1846

Redaktor naczelny

Antoni Popliński, Józef Łukaszewicz

OCLC

1036408133

Orędownik Naukowytygodnik (potem dwutygodnik) historyczno-literacki, ukazujący się w Poznaniu w latach 1840-1846.

Czasopismo poświęcone było literaturze, historii, krytyce sztuk pięknych, a także opisywało bieżące nowiny literackie. Naczelnymi redaktorami byli Antoni Popliński i Józef Łukaszewicz. Projekt finansował z prywatnych środków Edward Raczyński, co wiązało pismo z obozem konserwatywnym (Hotel Lambert[1]). Orędownik osiągał wysoki poziom literacki, do czego przyczynili się współpracujący z tytułem: Juliusz Słowacki, Wincenty Pol, Joachim Lelewel, Józef Ignacy Kraszewski[2], Hipolit Cegielski, Ewaryst Estkowski, Marceli Motty, Cyprian Kamil Norwid[3], Wacław Aleksander Maciejowski, Seweryn Goszczyński, Józef Bohdan Zaleski, Bronisław Ferdynand Trentowski, Stefan Witwicki i Michał Grabowski[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b red. Jerzy Topolski, Dzieje Poznania, tom 2, PWN, Warszawa-Poznań, 1994, s.593, ISBN 83-01-08194-5
  2. Zygmunt Boras, Lech Trzeciakowski, W dawnym Poznaniu, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1971, s.265
  3. wybór Jan Data, Listy z Poznania. Wybór felietonów z drugiej połowy XIX wieku, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1988, s.121, ISBN 83-210-0718-X

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]