Order Ruchu Oporu 1940–1944
 Awers Krzyż Orderu | |
 Baretka | |
| Ustanowiono | |
|---|---|
| Kruszec | |
Order Ruchu Oporu 1940–1944 (luks. Ordre de la Résistance 1940–1944) – luksemburskie odznaczenie z okresu II wojny światowej.
Odznaczenie zostało ustanowione przez wielką księżnę Luksemburga Charlotte w dniu 30 marca 1946 roku jako odznaczenie dla wyróżnienia obywateli Luksemburga uczestniczących w walce przeciwko okupacji niemieckiej w ruchu oporu[1].
Odznaczenie posiadało dwa stopnie: Krzyż Orderu i Medal Orderu[1].
Zasady nadawania[edytuj | edytuj kod]
Order był nadawany obywatelom Luksemburga, którzy w okresie od 10 maja 1940 do 1944 roku działali w ruchu oporu na terenie Luksemburga oraz innych państw koalicji antyhitlerowskiej. Odznaczenie nadawano osobą cywilnym, które wyróżniły się w działaniach skierowanych przeciwko okupacji niemieckiej, w organizacji ruchu oporu. W wyjątkowych przypadkach mógł być nadawany również cudzoziemcom, gdy spełniali ogólne warunki nadania i działali na terenie Luksemburga. Odznaczenie mogło być nadawane pośmiertnie.
Odznaczenie było nadawane przez Wielką Księżną na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych po zasięgnięciu opinii Kapituły Orderu utworzoną w myśl tego dekretu. W dniu 27 maja 1967[2] zmieniono dekret o odznaczeniu, w myśl którego opinię o nadaniu odznaczenia musi opiniować Narodowa Rada Ruchu Oporu – organizacja zrzeszająca uczestników ruchu oporu w Luksemburgu. Kolejna zmiana ustawy o tym orderze miała miejsce w dniu 24 grudnia 2003 roku[3]. Wówczas zakończono nadawanie odznaczenie drugiego stopnia – Medali Orderu, natomiast nadal możliwe jest nadawanie Krzyża Orderu.
Opis odznaki[edytuj | edytuj kod]
Odznaką Orderu Ruchu Oporu 1940–1944 pierwszego stopnia jest Krzyż Orderu, który ma postać krzyża maltańskiego, w którego środku umieszczona jest duża okrągła tarcza. Między ramionami krzyża wychodzą promienie kończące się na łańcuchu, który otacza krzyż. Na awersie na tarczy znajduje się wizerunek ukoronowana głowa lwa z herbu Luksemburga. Na górze tarczy są daty 1940 i 1944, a na dole napis JE MAINTIENDRAI (pol. wytrzymaj – motto dynastii Orańskiej, z której pochodziła księżna). Na rewersie w tarczy jest natomiast duża litera R (od słowa résistance – pol. ruch oporu). Odznaka Krzyża Orderu ukoronowana jest monogramem wielką księżnę Luksemburga Charlotte.
Odznaką drugiego stopnia, czyli Medalu Orderu jest okrągły medal. Na awersie znajduje się ukoronowany stojący lew z herbu Luksemburgu. Otoczony jest on przerwanym łańcuchem. Na rewersie znajduje się monogram wielką księżnę Luksemburga Charlotte oraz daty 1940 – 1944 oraz napis JE MAINTIENDRAI.
Odznaki obu stopni wykonane są z brązu i mają naturalny kolor metalu.
Medal zawieszony jest na wstążce w kolorze czerwonym z białymi prążkami, po bokach wąskie paski koloru niebieskiego również z białymi prążkami.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Arrêté grand-ducal du 30 mars 1946 portant institution d’une décoration civique (Mém. 22 du 29 avril 1946, p. 367).
- ↑ Règlement grand-ducal du 27 mai 1967 portant modification de l'article 6 de l'arrêté grand-ducal du 30 mars 1946 portant institution d'une décoration civique. (Mémorial A n° 34 du 01.06.1967)
- ↑ Règlement grand-ducal du 24 décembre 2003 modifiant l'arrêté grand-ducal modifié du 30 mars 1946 portant institution d'une décoration civique. (Mémorial A n° 197 du 31.12.2003)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- С. В. Потрашков, И. И. Лившиц: Награды Второй мировой войны. Moskwa: Эксмо, 2008, s. 119. ISBN 978-5-699-29296-7. (ros.).
|
