Organ ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jeden z organów ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego RP – Policja

Organ ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego to służba mundurowa (w tym służba specjalna) niewchodząca w skład sił zbrojnych, której zadaniem jest wykrywanie i zwalczanie działań naruszających porządek publiczny lub zagrażających bezpieczeństwu ludności.

Bezpieczeństwo publiczne[edytuj | edytuj kod]

Bezpieczeństwo publiczne – ogół warunków i instytucji chroniących życie, zdrowie, mienie obywateli oraz majątek ogólnonarodowy, ustrój i suwerenność państwa przed zjawiskami groźnymi dla ładu prawnego, a także przed zjawiskami mogącymi zakłócić normalne funkcjonowanie obywateli, godzącymi w ogólno-przyjęte normy postępowania. Bezpieczeństwo publiczne jest także stanem w społeczeństwie, który umożliwia jego sprawne funkcjonowanie. Zagrożenia dla bezpieczeństwa publicznego mogą mieć charakter zarówno wewnętrzny, jak i zewnętrzny, czyli mieszczą się tu ingerencje ze strony innych podmiotów państwowych w sprawy wewnętrzne, a także wewnętrzne konflikty i napięcia społeczne. Często przestępczość zakłóca ten ład, co rodzi w społeczeństwie poczucie niesprawiedliwości i braku kontroli państwa nad tym zjawiskiem.

Organy ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Do organów ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego w Polsce należą:

Niekiedy zalicza się do nich także organy formacji wojskowej, którą jest Żandarmeria Wojskowa.

Podobnie, pojęcie jest czasem rozciągane na część publicznych tzw. formacji paramundurowych:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Strona główna – Służba Więzienna, www.sw.gov.pl [dostęp 2018-05-25] (pol.).
  2. https://web.archive.org/web/20180121071516/https://www.bor.gov.pl/.
  3. Strona główna – Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej, www.straz.gov.pl [dostęp 2018-12-11] (pol.).
  4. USTAWA z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym. [w:] Dz.U. 2003 Nr 86, poz. 789 [on-line]. s. Rozdział 10. [dostęp 2016-01-28].
  5. Dz.U. z 2021 r. poz. 1984.