Ortoepia

Ortoepia (gr. ὀρθός, orthos „poprawny”, ἔπος, épos „słowo, mowa”) – unormowany system wymowy konkretnego języka, w szczególności odmiany literackiej, standardowej. Mianem ortoepii określa się również dział językoznawstwa badający normatywną wymowę, blisko związany z fonetyką i fonologią. Praktyka ortoepii polega na sankcjonowaniu w sposób preskryptywny pewnego wariantu wymowy, który uznaje się za optymalny pod względem rozprzestrzenienia, systemowości, spójności itp. Założeniem ortoepii jest osiągnięcie pewnej jednolitości w zakresie wymowy i tym samym umożliwienie komunikacji między użytkownikami różnych gwar.

W skład ortoepii mogą wchodzić także ortofonia i ortografia.

Zobacz też

• gramatyka normatywna
• poprawność językowa