Orzech szary
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
 |
||
| Systematyka[1] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Klad | rośliny naczyniowe | |
| Klad | rośliny nasienne | |
| Klasa | okrytonasienne | |
| Klad | klad różowych | |
| Rząd | bukowce | |
| Rodzina | orzechowate | |
| Rodzaj | orzech | |
| Gatunek | orzech szary | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Juglans cinerea L. Syst. nat. ed. 10, 2:1273. 1759 |
||
| Mapa zasięgu | ||
 |
||
Orzech szary (Juglans cinerea L.) – gatunek drzewa należący do rodziny orzechowatych. Występuje naturalnie we wschodniej części Ameryki Północnej – od Minnesoty aż do Georgii[2]. W Polsce uprawiany, czasami dziczeje i uważany jest za gatunek lokalnie zadomowiony (jako kenofit)[3].
Morfologia[edytuj]
- Pokrój
- Pokrój jest smukły. Dorasta do 24 m wysokości[2].
- Kora: Kora ma popielatoszarą barwę. Jest podobna do kory orzecha włoskiego, lecz nieco ciemniejsza. Jest szorstka i głęboko spękana[2].
- Pędy
- Młode pędy są pokryte lepkim, długim kutnerem, który ma czerwoną barwę. Ściera się po upływie jednego roku[2].
- Pąki: Mają różowo-białą barwę[2].
- Liście
- Liście są bardzo duże. Osiągają nawet do 70 cm długości. Są złożone z 11—17 listków. Listki są cienkie, szerokie i mają jasnozieloną barwę. Młode listki są owłosione z wierzchu, lecz później stają się nagie. Od spodu są szare i gruczołowato owłosione. Ogonek liściowy również jest pokryty lepkimi i czerwonymi włoskami. Liście wydzielają silny, słodki aromat[2].
- Kwiaty
- Kwiaty zebrane są w kwiatostany zwane kotkami[2].
- Owoce
- Owocami są pestkowce, zebrane w grona składające się z 3-5 sztuk. Egzokarp pokryty jest lepkimi włoskami. Łupina jest zwykle z obu stron zaostrzona. Są jadalne. Mają słodki i maślany smak[2].
Zastosowanie[edytuj]
Dawniej w Ameryce Północnej liście i kora orzecha szarego były wykorzystywane jako naturalny środek przeczyszczający[2].
-
Pokrój
-
Kwiatostan męski
-
Owoc
Przypisy
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-01-08].
- ↑ a b c d e f g h i Johnson O., More D.: Drzewa. Warszawa: Multico, 2009, s. 180. ISBN 978-83-7073-643-9.
- ↑ B. Tokarska-Guzik, Z. Dajdok, M. Zając, A. Zając, A. Urbisz, W. Danielewicz: Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Warszawa: Generalna Dyrekcja Ochrony Srodowiska, 2012. ISBN 978-83-62940-34-9.
