Orędownik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Orędownik
Ilustracja
Numer z kwietnia 1871
Państwo

 Polska

Pierwszy numer

1 kwietnia 1871

Ostatni numer

wrzesień 1939

Redaktor naczelny

Roman Szymański

OCLC

1036669093

Orędownikczasopismo w języku polskim (dziennik) wychodzące w Poznaniu w latach 1871–1939.

Pismo powstało z inicjatywy Maksymiliana Jackowskiego, jako dziennik dla klasy drobnomieszczańskiej. Redaktorem naczelnym został dr Roman Szymański mający wówczas 30 lat. Pismo traktowało głównie o sprawach politycznych i społecznych, trzymając się ściśle zasad wyznaczanych przez religię katolicką. Broniło też języka polskiego i polskich racji narodowych. Ważnym aspektem działania pisma było dążenie do przełamania pierwszoplanowej roli ziemiaństwa w polskim życiu politycznym zaboru pruskiego, na korzyść współudziału w tej roli mieszczaństwa. Powodowało to liczne starcia i polemiki. W początku XX wieku tytuł został przejęty przez Narodową Demokrację i tak pozostało do wybuchu II wojny światowej[1]. W latach 30. podtytuł dziennika brzmiał: Ilustrowane pismo narodowe i katolickie.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zygmunt Boras, Lech Trzeciakowski, W dawnym Poznaniu, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1971, s.317-318

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]