Orędzie paschalne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Exsultet
Ilustracja
Duchowny wykonujący Exsultet przed paschałem

Pierwsza część pełnej wersji Orędzia Wielkanocnego (Exsultet) po polsku
(w formacie Ogg Vorbis)
Forma muzyczna

pieśń

Czas trwania

kilkanaście minut (zwykle są dwie wersje: krótsza i dłuższa, choć i one mogą mieć różną długość)

Orędzie paschalne lub Orędzie Wielkanocne (łac. Exsultet) – starożytna pieśń, przypisywana św. Ambrożemu lub św. Augustynowi[1].

Opis[edytuj | edytuj kod]

W niezmiennej formie trwała od VII wieku do reform liturgicznych po Soborze Watykańskim II. Należy do liturgicznego orędzia podczas Wigilii Paschalnej związanego z zapaleniem światła w noc Zmartwychwstania. Wykonuje go diakon lub prezbiter. W wyjątkowych sytuacjach może go wykonać kantor ((jeśli kantor nie jest duchownym, to wówczas opuszcza wybrane fragmenty: w łacinie po fragmencie: "haec aula resultet." przechodzi do fragmentu: "Sursum corda.", w języku polskim zaś po fragmencie: "potężnym śpiewem całego ludu." przechodzi do fragmentu: "W górę serca."). Exsultet śpiewa się na początku liturgii Wigilii Paschalnej, po procesji do ołtarza, w momencie ustawienia zapalonego paschału pośrodku prezbiterium kościoła i jego okadzeniu. Podczas wykonywania Exsultetu wszyscy zgromadzeni powinni stać.

Tekst wraz z neumami Orędzia Wielkanocnego jest zawarty w Mszale Rzymskim. Występuje w formie dłuższej i krótszej. Uroczyste wykonanie Exsultetu trwa od 10 do 15 minut. Orędzie paschalne zawiera m.in. pochwałę ofiary paschalnej Chrystusa i sakramentu chrztu oraz dziękczynienie za zmartwychwstanie Chrystusa i wybawienie ludzkości z grzechu. Pieśń podkreśla wspaniałość Bożego dzieła odkupienia świata, począwszy od grzechu Adama, aż do zbawienia, które dokonało się w Chrystusie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Exultet. W: Michał Nowodworski: Encyklopedja Kościelna. T. V. Warszawa: 1874, s. 204.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]