Osmofory

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Osmofory – jedna ze struktur wydzielniczych roślin zapewniająca wydzielanie substancji lotnych, zwykle olejków eterycznych. Struktury tego typu występują między innymi u Asclepiadaceae, Aristolochiaceae, Araceae, Burmaniaceae, Orchidaceae. Te specjalne gruczoły zbudowane są z kilku warstw komórek zbitej i wakularyzowanej lub luźnej z licznymi przestworami międzykomórkowymi. Mają kształt skrzydełek, rzęsek lub szczotek. Zlokalizowane w epidermie okrywy kwiatowej zapewniają krótkotrwałe wydzielanie substancji zapachowych wabiących owady zapylające[1]. Osmofory występują też u niektórych roślin drapieżnych (np. u rosiczek Drosera), przy czym w tym wypadku wykształcają się na liściach pułapkowych i służą wabieniu ofiar (kwiaty takich roślin pozostają bezwonne)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Esau Katherine: Anatomia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1973, s. 398.
  2. John D. Horner, Bartosz J. Płachno, Ulrike Bauer, Bruno Di Giusto: Attraction of prey. W: Aaron M. Ellison, Lubomir Adamec (red.): Carnivorous Plants: Physiology, ecology and evolution. Oxford University Press, 2018, s. 157-166.