Osowa Góra (stacja kolejowa)
52°15′00″N 16°49′05″E/52,250000 16,818000
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Zarządca |
PKP PLK |
| Data otwarcia |
1912 |
| Poprzednie nazwy |
Ludwikowo, Ludwigshöhe[1] |
| Dane techniczne | |
| Liczba peronów |
1 |
| Liczba krawędzi peronowych |
1 |
| Kasy |
nieczynna |
| Linie kolejowe | |
Schemat stacji
| |
Położenie na mapie Mosiny  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu poznańskiego  | |
Położenie na mapie gminy Mosina  | |
| 52°15′00″N 16°49′05″E/52,250000 16,818000
| |
Osowa Góra – nieczynna końcowa stacja linii kolejowej z Puszczykówka, znajdująca się w Mosinie, ok. 1,5 km od szczytu Osowej Góry.
Historia eksploatacji[edytuj | edytuj kod]
Budowę linii i dworca rozpoczęto w 1910 roku, ukończono w 1912 roku[2]. Od tego czasu, aż do 1939 intensywnie użytkowana. W okresie letnim była to najbardziej uczęszczana linia kolejowa w województwie poznańskim. Przyjeżdżały tu pociągi z Dworca Letniego w Poznaniu[3]. Stacja była wykorzystywana przez pacjentów i odwiedzających sanatorium w Ludwikowie[4]. Pociągi na tej linii ruszyły znowu w 1945 roku. Od 1957 roku XX wieku najpopularniejszy punkt dojazdowy na teren Wielkopolskiego Parku Narodowego[5]. Niedaleko stacji ustawiono w 1958 roku głaz pamiątkowy prof. Adama Wodziczki – inicjatora powstania Parku.
Ruch pociągów na tej linii został zawieszony w 1999 roku[2]. Ostatni pociąg przyjechał 1 października 1999 roku[4]. Od tej pory linia i budynki zaczęły niszczeć.
W roku 2013 linia znów stała się przejezdna. Otwarta została Mosińska Kolej Drezynowa, dojeżdżająca do Osowej Góry. Z toru usunięto krzewy i śmieci. Po czternastu latach od zamknięcia pojawiły się na szlaku pojazdy szynowe – napędzane siłą mięśni (drezyny)[6]. Od kwietnia 2014 roku rozpoczęto drobne remonty. Budynki odgruzowano.
Obecnie (co najmniej od lipca 2023 r.) drezyny nie kursują - przyczyną są sprawy formalne. Także w 2023 roku, pojawiły się na stacji opłotowania obiektów stacyjnych. Nie można już wejść do budynków. Na ścianach zamontowano tabliczki z ostrzeżeniem, o możliwości zawalenia się obiektów.
Dawniej na stacji Osowa Góra znajdowały się dwa tory, obecnie cała linia – od wyjazdu z Puszczykówka do kozła oporowego w Osowej Górze – składa się z jednego toru bez rozjazdów i odgałęzień.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Bydgoszcz Osowa Góra
- Obszar ochrony ścisłej Jezioro Kociołek
- Obszar ochrony ścisłej Jezioro Budzyńskie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Baza Kolejowa – Osowa Góra. [dostęp 2014-03-04]. (pol.).
- ↑ a b Szczegóły-Szczegóły [online], www.wielkopolskipn.pl [dostęp 2017-11-25].
- ↑ Jacek Y. Łuczak: Spacerownik Poznański. Warszawa: Agora, 2010. ISBN 978-83-268-0055-9.
- ↑ a b Wyborcza.pl [online], wiadomosci.gazeta.pl [dostęp 2017-11-25].
- ↑ Stacja kolejowa Osowa Góra [online], tomasz.slaby.fm.interii.pl [dostęp 2017-11-25] (ang.).
- ↑ Marta Mrowińska, “I tylko torów trzeba kawałek, żeby marzenia spełnić nieśmiałe” – co z mosińską drezyną? [online], Gazeta Mosińsko-Puszczykowska, 11 września 2017 [dostęp 2021-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-29].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Osowa Góra w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl
- Osowa Góra w Atlasie Kolejowym Polski, Czech i Słowacji – www.atlaskolejowy.net
| Osowa Góra | ||
| Linia 361. Puszczkówko-Osowa Góra (5,033 km) | ||
  odległość: 1,764 km
|
|
|
| Obszary ochrony ścisłej |
|
|---|---|
| Jeziora | |
| Inne obiekty na terenie parku | |
| Szlaki turystyczne |
