Ostatnie dni (film 1969)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ostatnie dni
Gatunek

wojenny

Rok produkcji

1969

Data premiery

9 maja 1969

Kraj produkcji

Polska

Język

polski, rosyjski, niemiecki

Czas trwania

77 minut

Reżyseria

Jerzy Passendorfer

Scenariusz

Wojciech Żukrowski,
Jerzy Passendorfer

Muzyka

Adam Walaciński

Zdjęcia

Kazimierz Konrad

Poprzednik

Kierunek Berlin (1968)

Ostatnie dni – polski film wojenny z 1969 roku, druga część powstałego w 1974 z połączenia i skrócenia "Kierunku Berlin" (1968) oraz "Ostatnich dni" filmu Zwycięstwo.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

W drugiej połowie kwietnia 1945 roku I Armia Wojska Polskiego bierze udział w operacji berlińskiej. W ostatnich dniach II wojny światowej część polskich jednostek, w tym 3 pluton 1 kompanii 1 Praskiego Pułku Piechoty, zostaje skierowana do bezpośrednich walk w stolicy III Rzeszy.

Plejada ówczesnych gwiazd polskiego kina zaprezentowała postacie charakterystyczne dla składu Wojska Polskiego idącego ze wschodu na Berlin. Centralną postacią filmu jest kreowany przez Wojciecha Siemiona doświadczony żołnierz i były partyzant, kawaler Krzyża Walecznych, kpr. Wojciech Naróg.

Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]

i inni.

Nawiązania i powieść[edytuj | edytuj kod]

Film jest sequelem powstałego rok wcześniej filmu Kierunek Berlin oraz prequelem nakręconego w 1963 filmu Skąpani w ogniu, ekranizacji wcześniej napisanej powieści Wojciecha Żukrowskiego (reżyserem wszystkich trzech produkcji był Jerzy Passendorfer). Bohaterem łączącym dylogię ze Skąpanymi w ogniu jest kapral Naróg (w ostatniej scenie Ostatnich dni dowiadujemy się, że został przedstawiony do awansu i odznaczenia).

W przypadku filmu Ostatnich najpierw jednak powstał scenariusz filmowy nawiązujący do wcześniejszej powieści, a po premierze filmu, w 1970 r. ukazała się książka pod tym samym tytułem łącząca w sobie wydarzenia zarówno z Kierunku Berlin jak i Ostatnich dni.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]