Ostróg (forteca)
Ostróg – nieduże umocnienie w formie budynku drewnianego ze strzelnicami, służące do obrony miejsc ważnych ze względów taktycznych[1]. Otoczone palisadą, wałem ziemnym i fosą. Stosowane na wschodzie Europy od średniowiecza do XVII wieku.
Ostrogiem nazywa się również schron bojowy, budowany przeważnie w lasach, przystosowany do prowadzenia ognia półokrężnego lub okrężnego[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Architektura obronna w krajobrazie Polski 1996 ↓, s. 538,.
- ↑ Mała encyklopedia wojskowa 1970 ↓, s. 547, t.2.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Bogdanowski: Architektura obronna w krajobrazie Polski od Biskupina do Westerplatte. Warszawa-Kraków: PWN, 1996.
- Praca zbiorowa: Mała encyklopedia wojskowa. Warszawa: MON, 1970.