Ostrów IV

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ostrów IV
Państwo

 Litwa

Okręg

 uciański

Rejon

jezioroski

Gmina

Turmont

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ostrów IV”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Ostrów IV”
Ziemia55°37′39″N 26°23′10″E/55,627500 26,386111

Ostrów IV – dawny zaścianek. Tereny na których był położony, leżą obecnie na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie jezioroskim, w starostwie Turmont.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów zaścianek w granicach Imperium Rosyjskiego[1].

W dwudziestoleciu międzywojennym zaścianek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim[2], w gminie Smołwy[3].

Powszechny Spis Ludności z 1921 roku podał łączną liczbę mieszkańców i budynków mieszkalnych dla zaścianków Ostrów I, II, III i IV. Zamieszkiwało tu 27 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 23 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 4 litewską. Było tu 5 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 Ostrów IV liczył 4 mieszkańców zamieszkałych w 1 domu[4].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Smołwach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w m. Turmont i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Turmont[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ostrów, zaścianek, powiat nowoaleksandrowski, gmina Smołwy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 421.
  2. Dz.U. 1926 nr 6 poz. 29
  3. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 16.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 14.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1092.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]