Otoczka (dopływ Regi)
| ||
![]() Przy moście drogi wojewódzkiej nr 109 | ||
Kontynent | Europa | |
Państwo | ![]() | |
Długość | 13,6 km | |
Ujście | ||
Recypient | Rega | |
Miejsce | k. Górzycy | |
Współrzędne | 53°58′02″N 15°14′49″E/53,967222 15,246944 | |
Położenie na mapie Polski ![]() |
Otoczka (pot. Otoczka Reska) – rów wodny na Równinie Gryfickiej, w woj. zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, lewobrzeżny dopływ rzeki Regi o długości 13,6 km[1].
Rów bierze swe źródła w gminie Karnice w okolicy Czaplina, płynie w kierunku południowym pomiędzy Trzeszynem a Węgorzynem. Na południowy zachód od wsi Otok zmienia kierunek na zachód i wpada Regi na południowy wschód od Górzycy.
Płynie szeroką, płaską doliną wypełnioną torfami[2].
Do Otoczki uchodzą wody z mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków w Prusinowie[3]. Według danych z 2005 roku rzeczywista ilość oczyszczonych ścieków odprowadzanych przez rów szczegółowy, którego odbiornikiem jest Otoczka wynosi 75 m³/dobę[4].
Nazwę Otoczka wprowadzono urzędowo w 1948 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Woedtker Bach[5]. W 2006 roku Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych określiła Otoczkę jako rów[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wykaz wód powierzchniowych przeznaczonych do bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków oraz umożliwiających migrację ryb. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie, s. 6.
- ↑ Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Gryfice, 2.1.6. Wody powierzchniowe
- ↑ Oczyszczalnie ścieków (pol.). Zakład Gospodarki Komunalnej w Gryficach. [dostęp 2009-11-14].
- ↑ 7.4.1.1. Oczyszczalnie ścieków. W: Program Ochrony Środowiska Gminy Gryfice. Gryfice: UM w Gryficach, 2005-05-11, s. 94.
- ↑ Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 października 1948 r. (M.P. z 1948 r. nr 78, poz. 692, s. 22)
- ↑ Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.