Otyń
51°50′50″N 15°42′35″E/51,847222 15,709722| miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
 Rynek | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||
| Powiat | |||||
| Gmina | |||||
| Prawa miejskie |
1329–1945; 2018 | ||||
| Burmistrz |
Barbara Zofia Wróblewska | ||||
| Powierzchnia |
7,87[1] km² | ||||
| Populacja (2022) • liczba ludności • gęstość |
|||||
| Strefa numeracyjna |
(+48) 68 | ||||
| Kod pocztowy |
67-106 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
FNW | ||||
Położenie na mapie gminy Otyń  | |||||
Położenie na mapie Polski  | |||||
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |||||
Położenie na mapie powiatu nowosolskiego  | |||||
| 51°50′50″N 15°42′35″E/51,847222 15,709722
| |||||
| TERC (TERYT) |
0804074[2] | ||||
| SIMC |
0912824 | ||||
Urząd miejski Rynek 167-106 Otyń | |||||
| Strona internetowa | |||||
Otyń (niem. Deutsch-Wartenberg, Wartenberg) – miasto w Polsce położone na historycznym Dolnym Śląsku, w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Otyń, nad rzeką Śląska Ochla. Otyń posiadał prawa miejskie w latach 1329–1945 i odzyskał status miasta z dniem 1 stycznia 2018[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o Otyniu pochodzą z roku 1322, nosił wówczas nazwę Wartinberg. Było to miasto otwarte bez obwarowań należące do księstwa żagańskiego. W połowie XV wieku stało się własnością rycerską, gdy bracia Hans i Nikiel von Rechenberg kupili majątek otyński od króla czeskiego Władysława. W latach 1649–1776 miasto należało do zakonu Jezuitów. W 1702 roku w mieście wybuchł pożar, niszczący jego znaczną część.
14 lutego 1945 Otyń został bez walk zajęty przez armię radziecką. Podczas zajmowania miasta Rosjanie spalili fabrykę rowerów i zrabowali klasztor. Odebranie po wojnie Otyniowi tytułu miasta znacznie zmniejszyło jego rolę w okolicy. W okresie PRL największym zakładem produkcyjnym był PGR. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie zielonogórskim. W 1970 Otyń zamieszkiwało blisko 1100 osób[4]. W latach 90. Otyń rozpoczął intensywny rozwój gospodarczy.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[5]:
- historyczny układ urbanistyczny, z XIV-XIX wieku
- kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, późnogotycki z 1585 roku, przebudowany w 1607 roku, 1704 roku, wieża zrekonstruowana w latach 2013-14 po zawaleniu się 8 sierpnia 2012[6]; obecnie sanktuarium Matki Bożej Królowej Pokoju, ul. Kościelna
- zespół klasztorny jezuitów, z XVI-XVII wieku, z lat 1703-1721:
- kościół
- ruiny zamku gotyckiego z XV wieku, późniejszego klasztoru jezuitów
- ratusz, Rynek, późnoklasycystyczny z XVIII wieku, 1844 roku, XIX wieku
- dom, ul. Chrobrego 35, z połowy XIX wieku
- zespół folwarczny, ul. Lipowa 7, z XVIII wieku:
- dom mieszkalny
- chlewnia, obecnie obora
- spichlerz - magazyn
- aleja lipowa
- domy, ul. Mickiewicza 2 (d.1), 4 (d. 2), 5 (d. 9), 6 (d. 3), 8 (d. 4), 9 (d. 11), 10 (d. 5), 19, z XVIII wieku, z połowy XIX wieku
- dom, ul. Rejtana 9
- domy, Rynek 2, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10, 11, 13, 14, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, z XVIII wieku, z połowy XIX wieku, z połowy XX wieku
- dom, ul. Sienkiewicza 2 (d. Chrobrego 47), z XVIII wieku.
Sport[edytuj | edytuj kod]
W Otyniu działał Klub Sportowy Orzeł Otyń, który obecnie zawiesił swoją działalność. W Szkole Podstawowej działa klub sportowy UKS "Spartakus" Otyń. Trenują tam gracze tenisa stołowego.[potrzebny przypis]
Współpraca[edytuj | edytuj kod]
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Ruiny zamku -
Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego -
Figura św. Jana Nepomucena -
Stacja kolejowa w Otyniu
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Otyń (przystanek kolejowy), obecnie budynek mieszkalny
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2022 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 7 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-08].
- ↑ Rejestr TERYT [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2022-10-18].
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2017 r. w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast, nadania niektórym miejscowościom statusu miasta, zmiany nazwy gminy oraz siedzib władz niektórych gmin (Dz.U. z 2017 r. poz. 1427)
- ↑ Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 419.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 52-53. [dostęp 2013-02-03].
- ↑ Rano 9 sierpnia 2012 zawaliła się następna część wieży kościoła. Tok FM, Zawaliła się wieża kościoła koło Nowej Soli. Ewakuacja. 8 sierpnia 2012
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona parafii w Otyniu
- Galeria archiwalnych zdjęć
- Wartenberg 1 Deutsch, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 117.
| Miasta na prawach powiatu | |
|---|---|
| Miasta powiatowe | |
| Miasta gminne |
|
