Laekenois

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laekenois
Ilustracja
Laekenois
Inne nazwy

Chien de Berger Belge,
Belgian Laekenois, Lackense

Kraj patronacki

Belgia

Wymiary
Wysokość

56-66 cm

Masa

30 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa I, sekcja 1,
nr wzorca 15

AKC

FSS (Foundation Stock Service)

ANKC

Grupa 5 (Working)

CKC

Grupa 7 (Herding)

KC(UK)

Pastoral

NZKC

Working

UKC

Grupa 6 - Herding

Wzorce rasy

Laekenois – jeden z belgijskich psów pasterskich, obok malinoisa, tervuerena i groenendaela, w zależności od narodowego klubu uznawanych za odrębne rasy psów (np. we Francji) lub odmiany w obrębie rasy owczarek belgijski (np. w systematyce ras według FCI[1].), zaliczane do ras pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowane do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Jest jedynym szorstkowłosym belgijskim psem pasterskim. Jako rasa został uznany po raz pierwszy w 1897 roku[2].

Krótki rys historyczny

Rasa powstała w XIII wieku w okolicach Antwerpii, gdzie psy te były wykorzystywane jako obrońcy i pasterze stad. Pilnowały także rozłożonego na polach lnu. Nazwa rasy pochodzi od posiadłości Château de Laeken, gdzie mieszkała uwielbiająca Lackense królowa Henrietta. Rasa została zatwierdzona w Belgii w 1897 roku.

Popularność

W Polsce psy tej rasy są rzadkością i można je spotkać jedynie sporadycznie na wystawach.

Charakter i temperament

Jest to pies rączy, inteligentny, bardzo czujny, uparty i zawzięty. Przy tym wierny i posłuszny. Mniej skłonny do gryzienia niż pozostałe owczarki belgijskie[2]. Chętny do pracy, obdarzony temperamentem, żywy, dominujący. Przywiązuje się do rodziny. W stosunku do innych psów przyjmuje zwykle postawę dominującą, może sprawiać kłopoty w kontaktach z innymi psami. Lubi dzieci, jeśli był wcześnie socjalizowany[2].

Wygląd

Ma gęstą, kędzierzawą sierść, sprawiającą wrażenie "suchej", długości około 6 cm. Umaszczenie jasnopłowe, pszeniczne, płowe do ciemno płowego. Ciemne cieniowanie występuje na pysku i ogonie.

Utrzymanie

Wymaga dużo ruchu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras. (pdf)
  2. a b c Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996. ISBN 978-83-7319-815-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • David Alderton "Psy", Wiedza i życie, Warszawa 2006
  • Fogle Bruce: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996. ISBN 978-83-7319-815-9.