Owczarek francuski briard
 Owczarek francuski briard o płowym umaszczeniu | |
| Inne nazwy |
Briard |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Wymiary | |
| Wysokość | |
| Masa | |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa I, Sekcja 1, |
| AKC |
Herding |
| ANKC |
Grupa 5 (Working dogs) |
| CKC |
Grupa 7 – Herding Dogs |
| KC(UK) |
Pastoral |
| NZKC |
Working |
| UKC |
Herding Dog Breeds |
| Wzorce rasy | |
Owczarek francuski briard – jedna z ras psów należących do psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]
Owczarek francuski Briard to stara francuska rasa psów pasterskich. Po raz pierwszy wspomniano o nim na piśmie w 1809 roku[2].
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Briard jest psem formatu prostokątnego, muskularnym i zwinnym. Posiada on charakterystyczne podwójne ostrogi (wilcze pazury) na tylnych kończynach – specyficzna cecha rasy.
Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod]
Włos okrywowy powinien mieć suchą, tzw. kozią strukturę (nie miękki i nie jedwabisty) z pewnym podkładem podszerstka. Umaszczenie może być płowe, szare, czarne. Sierść briarda jest długa (minimum 7 cm), lekko pofalowana, włosy na głowie tworzą charakterystyczną: brodę, wąsy i grzywkę.
Zachowanie i charakter[edytuj | edytuj kod]
Briardy są inteligentnymi, pełnymi energii psami o rozwiniętym instynkcie obronnym. Tolerancyjne wobec dzieci oraz innych zwierząt.
Użytkowość[edytuj | edytuj kod]
Briardy są psami pasterskimi. Chętnie stróżują i opiekują się stadem, nawet psy hodowane w domu, czy w bloku, podejmują chętnie pracę psów pasterskich. W czasie wojen briardy wykorzystywano do wyszukiwania rannych spośród poległych na polu bitwy. O kimś poległym w czasie wojny mówiono: "briard się przy nim nie zatrzymał". Wykorzystywane są także do ratowania tonących. W ostatnich latach owczarki francuskie pełnią funkcje głównie psów do towarzystwa. Zaliczany do psów obronnych[3].
Zdrowie i pielęgnacja[edytuj | edytuj kod]
Owczarek francuski briard wymaga częstego i regularnego czesania włosa, pomimo długiej szaty w zasadzie nie linieje. Cieszy się dobrym zdrowiem. Dopuszczone do hodowli psy muszą mieć wykonane badanie RTG w kierunku dysplazji stawów biodrowych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998. ISBN 83-7073-122-8.
- Magdalena Nowicka, Agnieszka Boczula: Psy obronne. Warszawa: Książka i Wiedza, 2001. ISBN 83-05-13030-4.