Pyszczkowiak amazoński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Oxymycterus amazonicus)
Pyszczkowiak amazoński
Oxymycterus amazonicus[1]
Hershkovitz, 1994[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Akodontini

Rodzaj

pyszczkowiak

Gatunek

pyszczkowiak amazoński

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Pyszczkowiak amazoński[4] (Oxymycterus amazonicus) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Pyszczkowiak amazoński występuje endemicznie w dolnym biegu rzeki Amazonka w zachodniej i środkowej Brazylii[5].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1994 roku amerykański zoolog Philip Hershkovitz nadając mu nazwę Oxymycterus amazonicus[2]. Holotyp pochodził z Fordlandii, na prawym brzegu dolnego biegu rzeki Tapajós (03°40’S, 55°30’W), w stanie Pará, w Brazylii[6].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Oxymycterus: gr. οξυς oxus „ostry, spiczasty”; μυκτηρ muktēr, μυκτηρος muktēros „pysk, nos”, od μυκτεριζω mukterizō „kręcić nosem”[7].
  • amazonicus: nowołac. Amazonicus lub Amazoninus „amazoński, z Amazonki”[8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 140–148 mm, długość ogona 86–95 mm, długość ucha 16–20 mm, długość tylnej stopy 28–29 mm; brak danych dotyczących masy ciała[9].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Zwierzę lądowe[3]. Zamieszkuje wilgotne lasy w nizinnych obszarach dorzeczy Amazonki[3].

Status i populacja[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na rozpowszechnienie i populację iucnredlist oceniło go na najmniejszej troski[3]. Ten gatunek jest szeroko rozpowszechniony i częsty[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Oxymycterus amazonicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b P. Hershkovitz. The description of a new species of South American hocicudo, or long-nose mouse, genus Oxymycterus (Sigmodontinae, Muroidea), with a critical review of the generic content. „Fieldiana Zoology”. 55, s. 23, 1994. (ang.). 
  3. a b c d e J. Patton, M. Weksler & A. Percequillo, Oxymycterus amazonicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-19] (ang.).
  4. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 253. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 412. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Oxymycterus amazonicus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-19].
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 491, 1904. (ang.). 
  8. amazonicus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-19] (ang.).
  9. U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 463–467. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).