Półkopek
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Półkopek – moneta o wartości pół kopy, czyli 30 groszy. Pierwszy raz wybita w srebrze za panowania Zygmunta II Augusta w 1564 r. Istnieją opinie, że była to pierwsza moneta systemu złotowego[1].
XXI-wieczni autorzy uważają, że uznanie półkopka za protoplastę polskiego złotego jest twierdzeniem błędnym, a co najmniej pochopnym. Wartość monety wynosiła rzeczywiście 30 groszy, ale litewskich, a nie polskich, co przy relacji: 4 grosze litewskie = 5 groszy polskich oznacza 37½ grosza polskiego, czyli 1 złoty polski i 7½ grosza polskiego[2].
Niekiedy moneta ta nazywana jest talarem litewskim, ale kurs talara dobrej jakości był podówczas niższy – 33 grosze polskie[2].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Włodzimierz Ulanicki: O półkopku litewskim Zygmunta Augusta z 1565 roku, Księgarnia Antykwarska i Handel Numizmatów B. Bolcewicz, Warszawa, 1897
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Włodzimierz Ulanicki, O półkopku litewskim Zygmunta Augusta z 1565 roku, B. Bolcewicz, 1897 [dostęp 2019-12-19].
- ↑ a b Adam Dylewski, Historia pieniądza na ziemiach polskich, wyd. pierwsze, Warszawa: Carta Blanca Sp. z o.o. Grupa Wydawnicza PWN, 2011, s. 167, ISBN 978-83-7705-068-2.