Północna grań Wołowca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok na grań z Rakonia
Fragment grani, widok z Polany Chochołowskiej
Wołowiec i Rakoń
Widok od zachodniej strony

Północna grań Wołowca – boczna grań odchodząca w północnym kierunku od znajdującego się w grani głównej szczytu Wołowca w Tatrach. Mająca kręty przebieg grań jest najdłuższą boczną granią w całych Tatrach Zachodnich. Prowadzi nią granica polsko-słowacka, a także przebiega przez nią Wielki Europejski Dział Wodny. Wody spływające z zachodniej, słowackiej strony grani znajdują się w zlewni Morza Czarnego, wody spływające ze wschodniej, polskiej strony uchodzą do Bałtyku[1]. Jej bezpośrednim przedłużeniem w kierunku północnym jest grań główna Orawicko-Witowskich Wierchów.

W północnej grani Wołowca, poczynając od niego samego, kolejno znajdują się:

Po wschodniej stronie północnej grani Wołowca znajduje się Dolina Chochołowska, największa dolina polskich Tatr. Jest doliną walną o głównej osi przebiegającej równolegle do północnej grani Wołowca. Od tej strony z grani w jej dolnej części odchodzą tylko krótkie boczne ramiona oddzielające boczne odnogi Doliny Chochołowskiej. Od strony zachodniej grań jest bardziej rozgałęziona, jej boczne ramiona są znacznie dłuższe, a doliny odchodzą od niej przeważnie prostopadle[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  2. a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.
  3. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.