Przejdź do zawartości

Półwysep Eyre’a

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Półwysep Eyre’a
{{{alt grafiki}}}
Zdjęcie satelitarne ukazujące półwysep podczas pożaru 11 stycznia 2005
Państwo

 Australia

Stan

 Australia Południowa

Rodzaj obiektu

półwysep

Położenie na mapie Australii Południowej
Mapa konturowa Australii Południowej, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Półwysep Eyre’a”
Położenie na mapie Australii
Mapa konturowa Australii, na dole znajduje się punkt z opisem „Półwysep Eyre’a”
Ziemia34°20′S 135°45′E/-34,333333 135,750000

Półwysep Eyre’a[1] (ang. Eyre Peninsula) – półwysep na kontynencie australijskim w Australii Południowej, między Wielką Zatoką Australijską a Zatoką Spencera.

Klimat zwrotnikowy, dosyć suchy. Powierzchnia nizinna, jednak na północy i północnym wschodzie znajdują się pasma Gawler i Middleback[2]. W paśmie Gawler znajduje się najwyższy punkt półwyspu – Nukey Bluff o wysokości 472 m n.p.m.[3] W latach 70. XX wieku na półwyspie uprawiano pszenicę, hodowano owce i wydobywano rudy żelaza[2] (złoża znajdują się w Middleback). Uprawia się tam także jęczmień[3].

Został odkryty dla Europejczyków przez Matthew Flindersa w 1802[3]. Jego nazwa upamiętnia Edwarda Johna Eyre’a, który badał go w latach 1839–1841.

Główne miasta to Port Lincoln przy południowym krańcu, Whyalla i Port Augusta na północnym wschodzie oraz Ceduna na północnym zachodzie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Polski egzonim uchwalony na 126. posiedzeniu KSNG.
  2. a b Encyklopedia Powszechna PWN. T. 1. A-F. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 737.
  3. a b c Eyre Peninsula, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-06-07] (ang.).