Późniejsze Shu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Państwo Późniejsze Shu (chiń. upr. 后蜀; chiń. trad. 後蜀; pinyin Hòu Shǔ) – krótkotrwałe państwo w zachodnich Chinach, jedno z Dziesięciu Królestw.

Założyciel, Meng Zhixiang dowodził armią Późniejszej dynastii Tang, która zlikwidowała poprzednie państwo Wcześniejsze Shu. Po udanym podboju, pozostał w Chengdu jako gubernator wojskowy Syczuanu, usiłując uzyskać niezależność, co mu się powiodło, i w 934 obwołał się cesarzem. Jego państwo miało ten sam obszar co Wcześniejsze Shu (większość Syczuanu, fragmenty Gansu, Shaanxi i Hubei). Co prawda zmarł pół roku po koronacji, ale jego syn okazał się godnym następcą i rządził aż do 965, kiedy poddał się wojskom dynastii Song, ponownie jednoczącej Chiny[1].

Chiny w 923 r.; Późniejsze Shu zajmowało ten sam teren co, zaznaczone na brązowo, Wcześniejsze Shu
Władcy Późniejszego Shu 934-965[2]
Imię świątynne Nazwisko i imię Okres panowania Nazwa i daty ery panowania
Gaozu (高祖 Gāozǔ) Meng Zhixiang (孟知祥 Mèng Zhīxiáng) 934 Mingde (明德 míngdé) 934
Houzhu (後主 Hòuzhǔ) Meng Chang (孟昶 Mèng Chǎng) 934-965 Mingde (明德 Míngdé) 934-938

Guangzheng (廣政 Guǎngzhèng) 938-965

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. F. W. Mote: Imperial China: 900–1800. Harvard: Harvard University Press, 1999, s. 15.
  2. Ulrich Theobald: Later Shu 後蜀 (934-965). [w:] Chinese History [on-line]. Chinaknowledge, 2000. s. Ten States 十國 (902-979). [dostęp 2012-03-06]. (ang.).