Późny glacjał

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Późny glacjał stanowi okres schyłkowy zlodowacenia. Termin ten głównie tyczy się schyłku ostatniego zlodowacenia (ang. Last Termination). Początek tego okresu jest różnie przyjmowany w zależności od regionu. 21–14,5 tys. lat BP (18–13 tys. lat 14C BP), natomiast jego koniec jest równoznaczny z końcem plejstocenu i początkiem holocenu – 11,65 tys. lat BP. W Polsce późny glacjał stanowi górną część stadiału głównego zlodowacenia północnopolskiego. Klimat w tym okresie cechował się dużą zmiennością. Generalna poprawa klimatu w kierunku mody interglacjalnej przerywana była serią silnych i gwałtownych ochłodzeń, takich jak młodszy dryas. Najcieplejszą fazą w tym czasie była interfaza Bølling / Allerød trwająca ok. 2 tys. lat.

Podział chronostratygraficzny późnego glacjału:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]