Płaskowyż Nałęczowski
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
 |
||
| Megaregion | Pozaalpejska Europa Środkowa | |
| Prowincja | Wyżyny Polskie | |
| Podprowincja | Wyżyna Lubelsko-Lwowska | |
| Makroregion | Wyżyna Lubelska | |
| Mezoregion | Płaskowyż Nałęczowski | |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska - woj. lubelskie |
|
Płaskowyż Nałęczowski (343.12) – region naturalny (mezoregion) w południowo-wschodniej Polsce o powierzchni 615 km², stanowiący część Wyżyny Lubelskiej.
Obszar Płaskowyżu Nałęczowskiego pokryty jest grubą warstwą lessów i silnie rozcięty dolinami rzecznymi i wąwozami. Wznosi się do 200–220 m n.p.m. Rozciąga się pomiędzy rzekami Wisłą i Bystrzycą w kierunku WNW-ESE. Płaskowyż stanowi region rolniczy.
Na Płaskowyżu Nałęczowskim leżą częściowo: Lublin, Puławy, Kazimierz Dolny, Bochotnica i Kurów oraz w całości: Nałęczów, Wąwolnica, Garbów i Markuszów.
|
|||||
