Płomień (1626)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Płomień
Historia
 I Rzeczpospolita
Wejście do służby

Polska: 1626 lub 1627

Wycofanie ze służby

przed 2 maja 1628

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

pojemność: 120 łasztów (ok. 240 ton)

Długość

kadłuba między stewami - ok. 30 m (106 stóp amsterdamskich)

Szerokość

kadłuba - ok. 6,8 m (24 stopy)

Uzbrojenie
13 dział niewielkich wagomiarów (do kilku funtów) w baterii burtowej oraz kilka miotaczy kamieni (perier) (ilość dział była zmienna w niewielkich granicach)
Załoga

30 marynarzy i do 80 żołnierzy piechoty morskiej

Płomień – polski okręt wojenny - fluita. W źródłach okręt ten występuje pod niemiecką nazwą "Feuerblas"', brzmienie polskiej nazwy jest domniemane.

Był to początkowo holenderski statek handlowy typu fluita. Podczas wojny polsko-szwedzkiej, został w 1626 lub 1627 zarekwirowany przez władze polskie z powodu przewozu kontrabandy dla Szwedów, a następnie został wyposażony i uzbrojony jako okręt wojenny.

"Płomień" wchodził w skład drugiej eskadry okrętów polskich, która wzięła udział w zwycięskiej bitwie z eskadrą szwedzką pod Oliwą 28 listopada 1627. Okręt nie odegrał w bitwie większej roli.

Przed 2 maja 1628, kiedy nastąpiło ustalenie nowego składu polskiej floty, "Płomień" został wycofany ze służby, rozbrojony i przekształcony ponownie w statek handlowy. Dalszy los statku nie jest znany.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Eugeniusz Koczorowski: "Bitwa pod Oliwą", Gdynia 1968
  • Jerzy Pertek: "Polacy na morzach i oceanach. Tom 1", Poznań 1981

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]