Płucnica płotowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Płucnica płotowa
Ilustracja
Płucnica płotowa na gałązce kosodrzewiny
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

miseczniaki

Rząd

misecznicowce

Rodzina

tarczownicowate

Rodzaj

plucnica

Gatunek

płucnica płotowa

Nazwa systematyczna
Cetraria sepincola (Ehrh.) Ach.
Methodus, Sectio post.: 297 (1803)

Płucnica płotowa, brązowniczka płotowa (Cetraria sepincola (Ehrh.) Ach.) – gatunek grzybów z rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae)[1]. Ze względu na symbiozę z glonami zaliczany jest do porostów[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cetraria, Parmeliaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisał w 1793 r. Jakob Friedrich Ehrhart jako Lichen sepincola (w tłumaczeniu na język polski: porost płotowy), później zaliczany był on do różnych rodzajów. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Erik Acharius w 1803 r.

Synonimy nazwy naukowej[3]:

  • Cetraria sepincola var. ulophylla Ach. 1803
  • Lichen sepincola Ehrh. 1785
  • Lobaria sepincola (Ehrh.) Hoffm. 1796
  • Parmelia sepincola (Ehrh.) Spreng. 1827
  • Physcia sepincola (Ehrh.) DC. 1805
  • Platysma sepincola (Ehrh.) Hoffm. 1790
  • Tuckermanopsis sepincola (Ehrh.) Hale 1987

Nazwy polskie według W. Fałtynowicza[2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Plecha

Listkowata, niewielka, tworząca kępki o średnicy 1-2 cm. Jest nieregularna lub rozetkowata i głęboko wcinana. Poszczególne odcinki plechy mają długość do 2 mm, są przylegające do podłoża, lub wznoszące się. Mają gładkie, lub delikatnie wcinane brzegi. Powierzchnia górna gładka, matowa lub błyszcząca, bez urwistków i izydiów, o barwie brązowej, oliwkowej, zielonobrunatnej lub ciemnobrunatnej. Dolna powierzchnia plechy jest brudnobiała lub jasnobrunatna i posiada nieliczne chwytniki. Plecha heteromeryczna z glonami protokokkoidalnymi[4][5].

Rozmnażanie

Rozmnaża się głównie przez zarodniki. Na plesze zawsze i zazwyczaj licznie występują owocniki typu apotecjum, często zasłaniające plechę. Mają średnicę 1-4 mm i wyrastają na brzegach oraz na końcach odcinków. Mają błyszczące, czerwonobrunatne tarczki i cienki, gładki lub karbowany brzeżek plechowy[4]. Worki o zgrubiałych ścianach. W jednym worku powstaje po 8 jednokomórkowych, bezbarwnych, prostych i elipsoidalnych zarodników o rozmiarach 7-10 × 4,5-6,5 μm[5].

Reakcje barwne porostów

Wszystkie reakcje negatywne. Kwasy porostowe: kwas protolichesterynowy[5].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Płucnica płotowa występuje głównie na półkuli północnej; w Ameryce Północnej, Europie, Azji i na niektórych wyspach. Na półkuli południowej opisano stanowiska tego gatunku tylko na wyspie Goodall w Antarktyce. W Europie północna granica zasięgu biegnie przez Grenlandię, Islandię i północne wybrzeża Półwyspu Skandynawskiego[6]. Szczególnie częsta jest na wokółbiegunowych obszarach tundry[5]. W Polsce występuje na obszarze całego kraju[2], jest jednak rzadka. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status EN – gatunek w sytuacji bardzo wysokiego ryzyka wymarcia w stanie dzikim w regionie[7]. W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej[8].

Występuje na korze licznych gatunków drzew, zarówno liściastych, jak iglastych[2]. Najczęściej obserwowana była na cienkich gałęziach brzóz. Czasami notowano występowanie także na drewnie i na skałach[4]. W tundrze licznie rośnie na gałązkach karłowatych brzóz, wierzb, różanecznikow, borówek i bagna[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2015-07-03]. (ang.).
  2. a b c d Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland.Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.
  3. Species Fungorum. [dostęp 2015-07-03]. (ang.).
  4. a b c Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
  5. a b c d e Consortium of North American Lichen Herbaria. [dostęp 2015-07-03].
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2015-02-08].
  7. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  8. Dz.U. z 2014 r. poz. 1408 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów