Płynne złoto
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
16 września 1953 |
| Kraj produkcji |
Stany Zjednoczone |
| Język |
angielski |
| Czas trwania |
90 min |
| Reżyseria |
Hugo Fregonese |
| Scenariusz | |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia |
Sidney Hickox |
| Scenografia |
Alfred Ybarra |
| Montaż |
Alan Crosland Jr. |
| Produkcja |
Milton Sperling |
| Wytwórnia |
United States Pictures |
| Dystrybucja |
Warner Bros. (kina) |
| Przychody brutto |
2 mln. $ |
Płynne złoto (ang. Blowing Wild) – amerykański dramat filmowy z 1953 roku w reżyserii Hugo Fregonese.
Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]
Tragiczna historia miłości trojga ludzi. Jeff Dawson – to poszukiwacz ropy naftowej, którego szyb ulega zniszczeniu w wyniku napadu lokalnych bandytów. Pozbawiony środków do życia przyjmuje propozycję pracy jako kierownik u "Paco" Conway'a – przyjaciela sprzed lat. "Paco" jest właścicielem kilku szybów i potrzebuje doświadczenia Jeffa. W domu "Paco" Jeff nieoczekiwanie spotyka swoją dawną znajomą Marinę – żonę "Paco". Zamożny nafciarz bardzo kocha swoją żonę, jednak nie zdaje sobie sprawy, że od lat Jeff jest jej wielką, niespełnioną miłością. Marina do tego stopnia pragnie Jeffa, że w końcu posuwa się do zabójstwa "Paco". Zdarzenie to zostaje uznane przez policję za nieszczęśliwy wypadek. Kiedy jednak Marina wyznaje Jeffowi swoje uczucia i ofiarę jaką dla niego uczyniła, mężczyzna odrzuca ją. Kolejny atak miejscowych bandytów, przynosi nieoczekiwaną śmierć Mariny, która ginie dokładnie w tym samym miejscu co zamordowany przez nią mąż.
Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]
- Gary Cooper – Jeff Dawson
- Barbara Stanwyck – Marina Conway
- Ruth Roman – Sal Donnelly
- Anthony Quinn – "Paco" Conway
- Ward Bond – Dutch Peterson
- Ian MacDonald – Jackson
- Richard Karlan – Henderson
- Juan García Garza – El Gavilan
i inni.
Produkcja[edytuj | edytuj kod]
Film, po mimo gwiazdorskiej obsady, spotkał się z co najmniej sceptycznym przyjęciem krytyków. The New York Times pisał o nim jako o "prostej, nieinspirowanej, patchworkowej robocie"[1].
Spodobał się jednak publiczności – w 1953 roku przyniósł 2 mln. dolarów z dystrybucji w kinach USA i Kanady. Dało mu to 49 pozycję na ponad 130 dochodowych premier sklasyfikowanych przez tygodnik Variety[2].
Na uwagę zasługuje w nim soundtrack – piosenka pt. Blowing Wild (The Ballad of Black Gold) w wykonaniu Frankiego Laine, jednego z najpopularniejszych piosenkarzy amerykańskich lat 50.[3][4].
Pierwotnie do obsady głównej roli męskiej i żeńskiej planowano Roberta Mitchuma i Joel McCrea[4].
Jak głoszą napisy początkowe filmu, jego akcja rozgrywa się w Ameryce Południowej. Jednak plenery zlokalizowano w Meksyku i tam początkowo miała się rozgrywać akcja filmu. Zanim to nastąpiło, właściwi urzędnicy w Meksyku nie zgodzili się na zdjęcia w ich kraju ze względu na zbyt negatywny obraz Meksykanów ukazany w filmie (banda El Gavilana). Zagrozili wstrzymaniem dystrybucji wszystkich filmów wytwórni Warner Bros. o ile Amerykanie nie zmienią scenariusza. Sprawa otarła się aż o amerykański Departament Stanu i ostatecznie wytwórnia zgodziła się na cięcia oraz umieszczenie informacji w napisach początkowych o południowoamerykańskiej lokalizacji akcji filmu[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bosley Crowther: The screen in review. "Blowing Wild", adventure tale at the Paramount, stars Gary Cooper, Barbara Stanwyck. [w:] The New York Times [on-line]. 1953-10-08. [dostęp 2022-05-29]. (ang.).
- ↑ Top Grossers of 1953. [w:] Variety [on-line]. 1953-01-13. s. 10-11. [dostęp 2022-05-29]. (ang.).
- ↑ Obituary: Frankie Laine. [w:] BBC. News [on-line]. 2007-02-07. [dostęp 2022-05-29]. (ang.).
- ↑ a b c Blowing Wild. [w:] AFI. Catalog [on-line]. [dostęp 2022-05-29]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Plakat do filmu
- Płynne złoto w bazie IMDb (ang.)
- Płynne złoto w bazie Filmweb
