Pałac Kawalera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac Kawalera
Symbol zabytku nr rej.
- A/839/2021 z 21.06.2021 (woj. śląskie)[1]
- A/1458/92 z 30.03.1992 (woj. katowickie)[2]
Ilustracja
Widok z południowego wschodu (2021)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Świerklaniec

Adres

ul. Parkowa 30

Styl architektoniczny

neobarok

Architekt

Ernest von Ihne

Rozpoczęcie budowy

1903

Ukończenie budowy

1906

Pierwszy właściciel

Donnersmarckowie

Położenie na mapie gminy Świerklaniec
Mapa konturowa gminy Świerklaniec, na dole nieco na prawo znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Kawalera”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Kawalera”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum u góry znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Kawalera”
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego
Mapa konturowa powiatu tarnogórskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Kawalera”
Ziemia50°25′53,3280″N 18°57′09,0360″E/50,431480 18,952510

Pałac Kawalera (także Dom Kawalera, niem. Kavaliershaus) – pałac wybudowany w latach 1903–1906 w stylu francuskiego neobaroku w Świerklańcu, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rezydencja rodu Donnersmarcków została wybudowana specjalnie dla Wilhelma II, który przyjeżdżał do Świerklańca na polowania. Budowlę wzniesiono w parku świerklanieckim w pobliżu nieistniejącego już pałacu zwanego „Małym Wersalem” lub „Śląskim Wersalem”. W latach 1924–1937 w pałacu mieszkał przewodniczący Komisji Mieszanej dla Górnego Śląska Felix Calonder. Po zakończeniu II wojny światowej obiekt został odrestaurowany i służył jako ośrodek szkoleniowy dla górnictwa. Obecnie w „Pałacu Kawalera” mieści się hotel i restauracja.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Obiekt w stylu francuskiego neobaroku został zaprojektowany przez Ernesta von Ihne. Wewnątrz znajdowały się amerykańskie wanny Royal, podłogi z dębowego parkietu, posadzki z marmuru, oraz doskonale działające centralne ogrzewanie. Na frontonie pałacu wyryto napis: „Memento vivere” (Pamiętaj o życiu), napis miał zachęcać do zabawy. Rezydencję rodu Henckel von Donnersmarck otacza 185-hektarowy park w stylu francuskim.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]