Pałac Tarnowskich-Sanguszków w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac Tarnowskich-Sanguszków
Symbol zabytku nr rej. A-243 z 22 marca 1966
oraz A-266 z 19 kwietnia 1966[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Sławkowska 13-15
ul. św. Marka 13

Typ budynku

pałac

Ukończenie budowy

XVII w.

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, u góry znajduje się punkt z opisem „Pałac Tarnowskich-Sanguszków”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac Tarnowskich-Sanguszków”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Pałac Tarnowskich-Sanguszków”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac Tarnowskich-Sanguszków”
Ziemia50°03′50″N 19°56′17″E/50,063889 19,938056

Pałac Tarnowskich – zabytkowy pałac znajdujący się w Krakowie przy ul. Sławkowskiej 13-15, róg ul. św. Marka 13, na Starym Mieście.

Pałac powstał z połączenia trzech kamienic, scalonych wspólną fasadą. Budynek posiada sklepioną, barokową sień, a także barokowe portale (na których znajdują się herby Starykoń i Sulima) oraz portal ozdobiony herbami Szreniawa i Pogoń.

Budowlę wzniesiono w XVII wieku. Pałac uzyskał wówczas cechy klasycznej miejskiej rezydencji z bogato zdobionymi wnętrzami pierwszego piętra (piano nobile) i reprezentacyjną elewacją. Z czasem w pałacu zgromadzono wartościowe meble i bogate zbiory dzieł sztuki. Na szczególną uwagę zasługiwała cenna galeria obrazów włoskich i flamandzkich mistrzów, która wzmiankowana była w opisach zabytków Krakowa jeszcze w okresie międzywojennym. Po obu stronach portalu zdobiącego bramę rezydencji, znajdują się autentyczne wgłębienia wyżłobione w kamieniu, które służyły do gaszenia w nich pochodni. Na narożu budowli umieszczony był niegdyś żelazny łańcuch zamykający ulicę podczas oblężenia miasta. Do dzisiaj dotrwał jedynie żelazny kabłąk. Łańcuchy musiały być także rozpinane na noc, a właściciele posesji zobowiązani byli do zamykania ich na ogromne kłódki. W 1679 roku zanotowano, że w Krakowie znajdowały się jeszcze dwa łańcuchy do zamykania przecznic i dziesięć łańcuchów przykowanych do kamienic[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2021-09-07].
  2. Marek Żukow-Karczewski, Pałace Krakowa. Pałac Tarnowskich, "Echo Krakowa", 14 II 1990 r., nr 32 (13093).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]