Pałac w Drwalewicach
![]() | |
![]() Pałac od zachodu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Rozpoczęcie budowy |
XVI w. |
Ważniejsze przebudowy |
1872 r. |
Pierwszy właściciel |
Hans Wolff von Unruh |
Kolejni właściciele |
von Stempel, von Eichmann |
Położenie na mapie gminy Kożuchów ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu nowosolskiego ![]() | |
![]() |
Pałac w Drwalewicach – pałac znajdujący się w miejscowości Drwalewice, w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Kożuchów.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Renesansowy dwór obronny wzniósł prawdopodobnie w XVI w. Hans Wolff von Unruh. Od XVI w. wielokrotnie zmieniał się wygląd dworu, a folwark zmieniał właściciela. Z początkiem XIX w. dwór został przebudowany przez ówczesnego właściciela porucznika von Stempel. W 1872 r. właścicielami zostaje rodzina von Eichmann, która gruntownie przebudowała miejscowy dwór (według innych źródeł[jakich?] dokonał tego poprzedni właściciel). Powstała wtedy obecna neogotycka rezydencja w angielskim stylu. Za pałacem założono romantyczny ogród i wykopano staw. Ostatnim właścicielem do końca II wojny światowej był Dietrich von Eichmann. Po zakończeniu wojny w posiadłości utworzono PGR. Administrowany przez PGR pałac służył celom mieszkalnym, dzięki czemu nie uległ degradacji. W końcu lat 80. XX w. przeprowadzono remont obiektu, a mieszkańcom dano mieszkania zastępcze. Wraz z rozwiązaniem PGR-ów rozpoczęła się powolna dewastacja obiektu. Obecnie obiekt ma nowego właściciela.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Od frontu znajduje się główne wejście pomiędzy dwiema kolumnami korynckimi podtrzymującymi balkon z kamienną balustradą. Pod balkonem po bokach podwieszone są dwa smoki. Nad drzwiami balkonowymi na pierwszym piętrze, w kartuszu znajduje się herb rodziny von Eichmann. Tylną ścianę pałacu podtrzymuje pięć skarp natomiast w bocznej, po lewej stronie, za trzypiętrową czteroboczną wieżą przechodzącą w ośmioboczną, widoczny jest system przyporowy. Wszystkie ściany zwieńczone attyką.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Kowalski, Zabytki województwa zielonogórskiego, Zielona Góra 1987
- Zespół pod redakcją Tomasza Andrzejewskiego, Kożuchów Zarys dziejów, Kożuchów 2003
- Zespół pod redakcją Iwony Perut-Gierasimczuk, Czas architekturą zapisany, Zielona Góra 1998