Pałac w Krzyżanowicach
![]() - A/656/2020 z 1.06.2020 (woj. śląskie)[1] - A/1043/65 z 2.06.1969 (woj. katowickie)[2] | |
Pałac w Krzyżanowicach | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Kolejowa 4 |
Typ budynku |
pałac |
Styl architektoniczny | |
Ukończenie budowy |
1700 |
Ważniejsze przebudowy |
1856 |
Pierwszy właściciel |
Jan Bernard Praschma |
Kolejni właściciele |
Karol Gabriel von Wengerski, Lichnowscy, Franciszkanki |
Położenie na mapie gminy Krzyżanowice ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu raciborskiego ![]() | |
![]() |
Pałac w Krzyżanowicach – neogotycki pałac znajdujący się w Krzyżanowicach, w powiecie raciborskim, w województwie śląskim.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pałac, wzniesiony na rzucie prostokąta, zbudowany został w 1700 roku przez hrabiego Jana Bernarda Praschma, a po jego śmierci w 1708 roku przeszedł na własność barona Karola Gabriela von Wengerski. Od 22 listopada 1775 r. gospodarzem pałacu została rodzina Lichnowskich, posiadająca liczne majątki w okolicy Raciborza, Karniowa i na ziemi opawskiej. Dzięki nowym właścicielom, którzy utrzymywali kontakty z największymi kompozytorami, w pałacu gościli wybitni goście, m.in. w latach 1794-1796 przebywał tu Ludwig van Beethoven, a w latach 1843-1848 Ferenc Liszt.
W 1856, za sprawą księcia Karola von Lichnowski, pałac został przebudowany w stylu neogotyckim, wzniesiono także murowaną bramę wjazdową. Herb Karola znajduje się w lewym łuku potrójnego portalu do sali rycerskiej, natomiast w prawym łuku jest herb von Werdenberg. W 1860 roku podczas przebudowy pałacu w jego południowo-wschodnim narożu wzniesiono okrągłą wieżę i salę rycerską, która obecnie pełni rolę kaplicy. W trzech pozostałych narożach ulokowano ośmioboczne baszty. Autorem projektu przebudowy był niemiecki architekt Carl Lüdecke. Budynek wzbogacono wówczas także o ryzality, neogotyckie schodkowe szczyty, ostre łuki, załamujące się nadokienniki oraz charakterystyczne dla angielskiego cottage style kominy.[3]
W 1930 roku książę Wilhelm von Lichnowsky sprzedał posiadłość siostrom ze Zgromadzenia Franciszkanek, które założyły w nim klasztor i dom opieki. Franciszkanki do dziś sprawują pieczę nad pałacem.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ SPIS OBIEKTÓW NIERUCHOMYCH WPISANYCH DO REJESTRU ZABYTKÓW Z TERENU WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2020-06-02]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 15 lutego 2023 .
- ↑ Grzegorz Wawoczny: Zabytki powiatu raciborskiego. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2007, s. 9. ISBN 978-8389802-36-1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Zachodni, wkładka "Poznaj swój region", 18 lipca 2006
- Grody, zamki i pałace Euroregionu Silesia, Racibórz 2003