Pałac w Pakoszowie
| ||
 nr rej. 630/619 z 1 września 1959 roku[1]
| ||
 Pałac w Pakoszowie | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo |  dolnośląskie
| |
| Miejscowość | Pakoszów | |
| Adres | ul. Zamkowa 3 58-572 Piechowice[2] | |
| Styl architektoniczny | barokowy | |
| Kondygnacje | 2 | |
| Ukończenie budowy | 1725[3] | |
| Pierwszy właściciel | Johann Martin Gottfried | |
| Kolejni właściciele | • Georg Friedrich Smith • rodzina Hessów | |
Położenie na mapie Piechowic   Pałac w Pakoszowie | ||
Położenie na mapie Polski  Pałac w Pakoszowie | ||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  Pałac w Pakoszowie | ||
Położenie na mapie powiatu jeleniogórskiego  Pałac w Pakoszowie | ||
 50°51′23,89″N 15°37′37,31″E/50,856636 15,627031
| ||
| Strona internetowa | ||
Pałac w Pakoszowie – barokowy pałac położony w pobliżu rzeki Kamienna w granicach miasta Piechowice w powiecie jeleniogórskim, w województwie dolnośląskim. Dnia 1 września 1959 roku pałac został wpisany do rejestru zabytków pod numerem 630/619.
Historia pałacu[edytuj | edytuj kod]
Pałac wzniesiono w 1725 roku na zlecenie Johanna Martina Gottfrieda – burmistrza Jeleniej Góry. Wdowa po J. M. Gottriedzie w roku 1741 wyszła ponownie za mąż, a posiadłość przeszła w ręce Georga Friedricha Smitha. W 1771 roku włości w drodze mariażu przechodzą w ręce rodziny Hessów, w których pozostały aż do 1945. W tym czasie przeprowadzono niewielki remont oraz uzupełniono wyposażenie. W Pakoszowie dwukrotnie gościł król pruski Fryderyk Wielki. Po II wojnie światowej budowla była wykorzystywana przez różne instytucje, aż w 2004 roku stała się własnością potomków dawnych właścicieli[3].
W 2012 roku został zakończony remont pałacu. Rezydencja została odrestaurowana z przeznaczeniem na hotel. 1 kwietnia 2012 roku miało miejsce uroczyste otwarcie obiektu[4]. Obiekt jest udostępniony do zwiedzania.
Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]
Pałac barokowy założony na planie prostokąta z bocznymi ryzalitami, nakryty dachem łamanym. Budynek jest murowany z kamienia i cegły, otynkowany. Główne skrzydło jest podpiwniczone, dwukondygnacyjne. Fasada jedenastoosiowa, zamknięta ryzalitami. Elewacje ożywiają tworzące podziały ramowe gzymsy i lizeny, kamienne obramowania otworów okiennych i podokienniki. Układ wnętrz dwutraktowy, w części pomieszczeń zachowane są sklepienia kolebkowe[4]. Wnętrza parteru przekryte są sklepieniami ze skromną dekoracją stiukową. Salę balową, o długości ponad 100 metrów, do lat 60. XX wieku zdobił plafon z malowidłami przedstawiającymi sceny alegoryczne, których autorem był J. F. Hoffman (obecnie zrekonstruowany), ściany pomieszczenia zdobią portrety burmistrzów i patrycjuszy jeleniogórskich. Najcenniejszym pomieszczeniem jest salonik z kominkiem, który pokrywają fajansowe, XVIII-wieczne kafelki z Delft[3][5].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Gaworski: "Najpiękniejsze zamki i pałace Śląska i pogranicza polsko-czeskiego", Matiang, Strzelce Opolskie 2012, ISBN 978-83-932293-6-9
- Wojciech Kapałczyński, Piotr Napierała: Zamki, pałace i dwory Kotliny Jeleniogórskiej. Wrocław: Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej, 2005, s. -113-115. ISBN 83-92292-21-9.
- Zabytki sztuki w Polsce : Śląsk. Warszawa: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, 2006., 2005, s. 674. ISBN 83-92290-61-5.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie. 2018-09-30. [dostęp 4 marca 2013].
- ↑ Dane adresowe pałacu. [dostęp 27 marca 2013].
- ↑ a b c Gaworski Marek - "Najpiękniejsze zamki, pałace Śląska i pogranicza polsko-czeskiego" Wydawca - Matiang (Strzelce Opolskie 2012) Strona - 38 ISBN 978-83-932293-6-9
- ↑ a b Pałac barokowy w Pakoszowie. [dostęp 27 marca 2013].
- ↑ Historia pałacu. [dostęp 27 marca 2013].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| ||||||||||||
| ||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
