Pałac w Pakoszowie
![]() | |
![]() Pałac w Pakoszowie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. Zamkowa 3 |
Styl architektoniczny | |
Kondygnacje |
2 |
Ukończenie budowy |
1725[3] |
Pierwszy właściciel |
Johann Martin Gottfried |
Kolejni właściciele |
• Georg Friedrich Smith |
Położenie na mapie Piechowic ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Pałac w Pakoszowie – barokowy pałac położony w pobliżu rzeki Kamienna w granicach miasta Piechowice w powiecie karkonoskim, w województwie dolnośląskim. Dnia 1 września 1959 roku pałac został wpisany do rejestru zabytków pod numerem 630/619.
Historia pałacu[edytuj | edytuj kod]
Pałac wzniesiono w 1725 roku na zlecenie Johanna Martina Gottfrieda – burmistrza Jeleniej Góry. Wdowa po J. M. Gottriedzie w roku 1741 wyszła ponownie za mąż, a posiadłość przeszła w ręce Georga Friedricha Smitha. W 1771 roku włości w drodze mariażu przechodzą w ręce rodziny Hessów, w których pozostały aż do 1945. W tym czasie przeprowadzono niewielki remont oraz uzupełniono wyposażenie. W Pakoszowie dwukrotnie gościł król pruski Fryderyk Wielki. Po II wojnie światowej budowla była wykorzystywana przez różne instytucje, aż w 2004 roku stała się własnością potomków dawnych właścicieli[3].
W 2012 roku został zakończony remont pałacu. Rezydencja została odrestaurowana z przeznaczeniem na hotel. 1 kwietnia 2012 roku miało miejsce uroczyste otwarcie obiektu[4]. Obiekt jest udostępniony do zwiedzania.
Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Pałac barokowy założony na planie prostokąta z bocznymi ryzalitami, nakryty dachem łamanym. Budynek jest murowany z kamienia i cegły, otynkowany. Główne skrzydło jest podpiwniczone, dwukondygnacyjne. Fasada jedenastoosiowa, zamknięta ryzalitami. Elewacje ożywiają tworzące podziały ramowe gzymsy i lizeny, kamienne obramowania otworów okiennych i podokienniki. Układ wnętrz dwutraktowy, w części pomieszczeń zachowane są sklepienia kolebkowe[4]. Wnętrza parteru przekryte są sklepieniami ze skromną dekoracją stiukową. Salę balową, o powierzchni ponad 100 m.kw., do lat 60. XX wieku zdobił plafon z malowidłami przedstawiającymi sceny alegoryczne, których autorem był J. F. Hoffman (obecnie zrekonstruowany), ściany pomieszczenia zdobią portrety burmistrzów i patrycjuszy jeleniogórskich. Najcenniejszym pomieszczeniem jest salonik z kominkiem, który pokrywają fajansowe, XVIII-wieczne kafelki z Delftu[3][5].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Gaworski: "Najpiękniejsze zamki i pałace Śląska i pogranicza polsko-czeskiego", Matiang, Strzelce Opolskie 2012, ISBN 978-83-932293-6-9
- Wojciech Kapałczyński, Piotr Napierała: Zamki, pałace i dwory Kotliny Jeleniogórskiej. Wrocław: Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej, 2005, s. -113-115. ISBN 83-92292-21-9.
- Zabytki sztuki w Polsce : Śląsk. Warszawa: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, 2006., 2005, s. 674. ISBN 83-92290-61-5.Sprawdź autora:1.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 15 lutego 2023 [dostęp 2013-03-04] .
- ↑ Dane adresowe pałacu. [dostęp 2013-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 maja 2012)].
- ↑ a b c Gaworski Marek - "Najpiękniejsze zamki, pałace Śląska i pogranicza polsko-czeskiego" Wydawca - Matiang (Strzelce Opolskie 2012) Strona - 38 ISBN 978-83-932293-6-9
- ↑ a b Pałac barokowy w Pakoszowie. [dostęp 2013-03-27].
- ↑ Historia pałacu. [dostęp 2013-03-27].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Historia pałacu w Pakoszowie
- Pałac Pakoszów
- Znane, nieznane - pałac w Pakoszowie. znanenieznane.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-16)].