Pałac w Wojanowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Pałac w Wojanowie (Pałac Wojanów)
(niem.) Schloss Schildau
Obiekt zabytkowy nr rej. 240 z 24.08.1950
Ilustracja
Państwo  Polska
Miejscowość Wojanów
Adres Wojanów 9
Typ budynku pałac
Kondygnacje 3
Ukończenie budowy 1667 r.
Ważniejsze przebudowy 1833 r.
Położenie na mapie gminy Mysłakowice
Mapa konturowa gminy Mysłakowice, u góry nieco na lewo znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Wojanowie (Pałac Wojanów)”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Wojanowie (Pałac Wojanów)”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Wojanowie (Pałac Wojanów)”
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego
Mapa konturowa powiatu karkonoskiego, po prawej znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Wojanowie (Pałac Wojanów)”
Ziemia50°52′32″N 15°48′50″E/50,875556 15,813889
Multimedia w Wikimedia Commons
Pałac od południowego wschodu

Pałac w Wojanowie – pałac w miejscowości Wojanów w województwie dolnośląskim. Usytuowany po południowej stronie drogi z Jeleniej Góry do Janowic Wielkich.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dobra w Wojanowie w źródłach pisanych po raz pierwszy pojawiają się w XIII wieku. Miejscowość, jako lenno rycerskie, w 1281 roku należała do Eberharda von Schildau. Około połowy XIV w. jako właściciela dóbr dokumenty wymieniają Hansa von Zedlitza. W XVI w. część majątku przeszła pod władanie Schaffgotschów, a następnie von Zedlitz. Nickel von Zedlitz und Nimmersath buduje w latach 1603–1607 nowy renesansowy dwór[1]. W trakcie wojny trzydziestoletniej w 1642 roku dwór spalili Szwedzi[1]. Odbudowano go w 1667 roku, kiedy właścicielem był Christoph von Zedlitz[1], w kolejnych latach obiekt zmieniał często właścicieli. W 1754 r. Wojanów nabył kupiec Daniel von Buchs, zlecił barokową przebudowę pałacu[1]. Dobra wojanowskie w 1817 roku przejął Karl Sigismund von Rothkirch, a po nim Karl Albrecht Ike, który w latach 1832–1833 zmodernizował pałac i założył park krajobrazowy. Obiekt przebudowano w duchu klasycystycznej odmiany neogotyku. Autorem projektu był architekt z kręgu Karla Friedricha Schinkla[1]. W roku 1839 księżna Luiza Niderlandzka otrzymała od swojego ojca, króla Prus Fryderyka Wilhelma III, majątek w Wojanowie. Zadecydowano wówczas o przebudowie, która przystosowała rezydencję do nowej funkcji, rzekomo według jednej z dwóch koncepcji autorstwa: Friedricha Augusta Stülera lub Hermanna Wentzla. W latach 30. i 40. XIX w. przekształcono park według planów Petera Josepha Lenne[1]. Włości należały do rodziny królewskiej do 1908 roku, kiedy zostały sprzedane przez ostatnią spadkobierczynię Marię zu Wied. Do 1945 roku pałac należał kolejno do: Carla Kriegowa, konsula Effenberga oraz wydawcy gazet Kammera. W trakcie II wojny światowej w pałacu urządzono obóz pracy dla robotników przymusowych. Po 1945 roku w pałacu i folwarku znajdował się PGR[1]. Obecnie pałac jest własnością prywatną, mieści się w nim kompleks hotelowo-konferencyjny[1].

Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Pałac posadowiony na wysokim cokole, przechodzącym w taras po stronie południowej. 3-kondygnacyjny z mezzaninem na planie zbliżonym do kwadratu z okrągłymi alkierzowymi wieżami, nakryty stromym dachem namiotowym[1]. W elewacji ogrodowej rozległy taras z bocznymi schodami, skrajne naroża flankowane przez oranżerie[1]. W elewacji frontowej zachował się dwudzielny portal zwieńczony fryzem, na którym umieszczono tarcze herbowe, obramienia okien w dolnej kondygnacji oraz wewnętrzny portal prowadzący do piwnicy[1]. Korpus boniowany zwieńczony krenelażem[1]. Wnętrze 2-traktowe i 3-dzielne[1]. Znaczna część wyposażenia XIX w. pałacu uległa zniszczeniu w przeciągu lat powojennych i pożaru w 2002 r. Szczęśliwie zachowała się sala balowa z polichromią oraz ornamentalne malowidła sklepień z jednej z górnych kondygnacji wież[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

  • Pałac od południowego wschodu

  • Pałac od południa

  • Pałac od południa

  • Fontanna przy pałacu, w tle folwark

  • Portal

  • Zabudowania folwarku

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, s. 413-418. ISBN 978-83-89102-63-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, ​ISBN 978-83-89102-63-8​.
  • Wojciech Kapałczyński, Piotr Napierała: Zamki, pałace i dwory Kotliny Jeleniogórskiej. Wrocław: Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej, 2005, s. 133-136. ISBN 83-92292-21-9.
  • Zabytki sztuki w Polsce : Śląsk. Warszawa: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, 2006., 2005, s. 941. ISBN 83-92290-61-5.Sprawdź autora:1.
p • d • e
Dwory, pałace i zamki powiatu jeleniogórskiego
Dwory
Pałace
Zamki
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pałac_w_Wojanowie&oldid=59832863”