Państwowa Komisja Badania Wypadków Lotniczych

Państwowa Komisja Badania Wypadków Lotniczych (PKBWL) – polska niezależna stała komisja działająca przy ministrze właściwym do spraw transportu (od 2007 roku Ministerstwo Infrastruktury, od 2011 roku Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej). Powołana do życia w 2002 roku[1], prowadząca badania wypadków i incydentów lotniczych, wykonująca swoje zadania w imieniu ministra właściwego do spraw transportu.
Wynik badania konkretnego wypadku albo incydentu lotniczego zawarty jest w uchwale członków PKBWL. Podejmując uchwałę, członkowie PKBWL kierują się zasadą swobodnej oceny dowodów i nie są związani poleceniem co do treści podejmowanych uchwał. Członek PKBWL nie może występować w roli biegłego sądowego w zakresie spraw prowadzonych przez komisję. Regulamin działania Komisji wydaje minister właściwy do spraw transportu[2].
Aktualnym przewodniczącym komisji badającej wypadki w lotnictwie cywilnym jest Andrzej Lewandowski[3].
W Polsce przeciętnie zdarza się rocznie około 100 wypadków i kilkaset incydentów lotniczych. W 2011 w wypadkach lotniczych w Polsce zginęło 40 osób (w 2010 – 17 osób)[4].
W przypadku zaistnienia wypadku w lotnictwie państwowym (najczęściej wojskowym) powoływana jest każdorazowo Komisja Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego (KBWLLP).
Skład PKBWL[edytuj | edytuj kod]
- przewodniczący
- dwaj zastępcy przewodniczącego,
- sekretarz
- pozostali członkowie.
Członkiem Komisji może zostać osoba, która:
- jest obywatelem polskim i korzysta z pełni praw publicznych;
- posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
- nie była karana za przestępstwo popełnione umyślnie;
- spełnia wymagania w zakresie wykształcenia, a w szczególności jest:
- specjalistą z zakresu prawa lotniczego;
- specjalistą z zakresu szkolenia lotniczego;
- specjalistą z zakresu ruchu lotniczego;
- specjalistą z zakresu eksploatacji lotniczej;
- inżynierem – konstruktorem lotniczym;
- lekarzem specjalistą z zakresu medycyny lotniczej lub medycyny transportu.
Lista przewodniczących komisji[edytuj | edytuj kod]
Katastrofa polskiego Tu-154 w Smoleńsku[edytuj | edytuj kod]
Państwowa Komisja Badania Wypadków Lotniczych (PKBWL) nie badała katastrofy polskiego Tu-154 w Smoleńsku[6]. W „Rejestrze zdarzeń lotniczych 2010”, opublikowanym na jej stronach internetowych, katastrofę w Smoleńsku oznaczono sygnaturą 300/10 z adnotacją, że jednostką badającą jest komisja obca (komisja rosyjska)[7].
Na podstawie zał. 13 do Konwencji chicagowskiej o międzynarodowym lotnictwie cywilnym z 1944 roku[8], przewodniczący PKWBL, Edmund Klich, był akredytowanym przedstawicielem Polski przy wspólnej komisji rosyjskiego Międzypaństwowego Komitetu Lotniczego (MAK) i rosyjskiego Ministerstwa Obrony do zbadania przyczyn katastrofy[9][6]. W dniach 15–28 kwietnia 2010 Edmund Klich był również szefem Komisji Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego (KBWLLP), powołanej przez ministra obrony narodowej w celu zbadania katastrofy w Smoleńsku[10][11].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Na podstawie art. 17 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz.U. z 2020 r. poz. 1970).
- ↑ Zarządzenie nr 57 Ministra Infrastruktury z dnia 12 listopada 2008 r. w sprawie regulaminu działania Państwowej Komisji Badania Wypadków Lotniczych.
- ↑ Maciej Lasek odwołany. Andrzej Lewandowski nowym szefem PKBWL, 23 września 2016 [dostęp 2016-09-23] .
- ↑ Ekspert: Lotnictwo jest pisane krwią. wyborcza.pl. [dostęp 2012-03-03].
- ↑ Nowy człowiek od badania wypadków lotniczych. Zastąpi Macieja Laska. tvn24.pl, 23 września 2016. [dostęp 23 września 2016].
- ↑ a b Sławomir Kasjaniuk: KBWLLP: kto bada katastrofę Tu-154M. lotniczapolska.pl, 2010-05-06. [dostęp 2010-08-22].
- ↑ Rejestr zdarzeń lotniczych 2010. mi.gov.pl, 2010-04-10. [dostęp 2010-08-22].
- ↑ Konwencja o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, podpisana w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. – Konwencja chicagowska (Dz. U z 1959 r. Nr 35, poz. 212, z późn. zm.).
- ↑ Tу-154М № 101 – 10.04.2010 (ros.). mak.ru, 2010-04-10. [dostęp 2010-08-22].
- ↑ Sławomir Kasjanuk: Edmund Klich: nie wiadomo, co mnie obowiązywało. lotniczapolska.pl, 2006-05-07. [dostęp 2010-08-22].
- ↑ Sławomir Kasjaniuk: Tusk: Edmund Klich zrezygnował z kierowania KBWLLP. lotniczapolska.pl, 2010-04-28. [dostęp 2010-08-22].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ustawa z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze (Dz.U. z 2020 r. poz. 1970)