Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie
55°45′19″N 37°37′04″E/55,755278 37,617778 Budynek muzeum od strony placu Czerwonego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
109012 Москва, |
| Data założenia |
1872 |
| Wielkość zbiorów |
4,5 mln eksponatów, 15 mln kart dokumentów |
Położenie na mapie Moskwy  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
| 55°45′19″N 37°37′04″E/55,755278 37,617778
| |
| Strona internetowa | |
Państwowe Muzeum Historyczne (ros. Государственный исторический музей) – jedno z najstarszych muzeów w Moskwie, założone w 1872 roku. Obecny gmach muzeum został wzniesiony w latach 1875 – 1881[1], a został zaprojektowany przez Władimira Sherwooda w tzw. rosyjskim stylu narodowym[2].
Muzeum znajduje się na placu Czerwonym, naprzeciw Soboru Wasyla Błogosławionego, i jest jedną z głównych atrakcji Moskwy[3].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Zbiory muzeum szybko wzrastały dzięki darowiznom ze strony klasztorów, bibliotek, rozmaitych instytutów, uniwersytetów i wydawnictw. Niektórzy rosyjscy arystokraci przekazywali dla muzeum swoje prywatne kolekcje. Do cenniejszych darów należy księgozbiór Golicyna z ponad 9 000 tomów o historii Rosji, księgozbiór Czertkowa z ponad 300 starożytnymi rękopisami i korespondencją Iwana IV Groźnego z Andrzejem Kurbskim. Ponadto rodzina Czertków przekazała zbiór rosyjskich monet. Cenny wkład związany z historią Rosji wnieśli również: Bobryńscy, Oboleńscy, Kropotkinowie, Uwarowowie, Masalscy. Cenne wkłady pochodzą również od kupiectwa. Rodziny Bachruszynów, Burylinów, Sapożnikowów i Postnikowów podarowały ponad 300 000 eksponatów. W 1906 roku Anna Dostojewska, wdowa po pisarzu Dostojewskim, przekazała jego archiwum (fotografie, listy i inne przedmioty). Muzeum wydzieliło specjalne pomieszczenie poświęcone pamięci Dostojewskiego[4].
Muzeum przechowuje około 4,5 milionów eksponatów i 15 milionów kart dokumentów[5], co stanowi dwunastą część muzealnych zbiorów w Federacji Rosyjskiej. Zbiory dokumentują historię kultury wschodniej Europy i północnej Azji, od paleolitu do czasów współczesnych[1]. Tylko 0,5% zbiorów jest udostępniana odwiedzającym.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b История музея. [dostęp 2013-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-09)].
- ↑ Moskwa krok po kroku. W: Christopher Rice, Melanie Rice: Moskwa. Warszawa: Hachette Polska, 2009, s. 106, seria: Przewodniki Wiedzy i Życia. ISBN 978-83-7575-619-7.
- ↑ The State Historical Museum
- ↑ Государственный исторический музей. [dostęp 2013-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-30)].
- ↑ Общие сведения о фондах. [dostęp 2013-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-06)].