Państwowy Instytut Języka Rosyjskiego im. A.S. Puszkina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Państwowy Instytut Języka Rosyjskiego im. A.S. Puszkina
Государственный институт русского языка имени А.С.Пушкина
Ilustracja
Siedziba Państwowego Instytutu Języka Rosyjskiego im. A.S. Puszkina w Moskwie
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Data utworzenia

1966, 1973

Rektor, p.o.

Truchanowska N.S. (Трухановская Наталья Сергеевна)

Zatrudnienie

160

Adres
ul. Akademika Wołgina 6 (ул. Академика Волгина)
Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Państwowy Instytut Języka Rosyjskiego im. A.S. Puszkina”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Państwowy Instytut Języka Rosyjskiego im. A.S. Puszkina”
Ziemia55°39′12,442″N 37°31′05,264″E/55,653456 37,518129
Strona internetowa
Znaczek pocztowy z motywem Instytutu

Państwowy Instytut Języka Rosyjskiego im. A.S. Puszkina (ros. Государственный институт русского языка имени А.С.Пушкина) – jedna z największych uczelni językowych w Rosji.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Instytut Języka Rosyjskiego im. Puszkina powołany został przez Radę Ministrów ZSRR 23 sierpnia 1973 w oparciu o funkcjonujące na Uniwersytecie Moskiewskim od 1966 Naukowo-Metodyczne Centrum Języka Rosyjskiego.

Przez ponad 35 lat istnienia Instytut stał się głównym centrum nauczania spraw zagranicznych Rosji i nauk o rosyjskim społeczeństwie. Prowadzi także badania w zakresie języka rosyjskiego. Instytut wykształcił do dziś ponad 100 000 cudzoziemców z 91 krajów świata. Obecnie Instytut zatrudnia ponad 160 nauczycieli.

Siedziba[edytuj | edytuj kod]

Od 1981 Instytut mieści się w nowym, specjalnie dla niego zbudowanym kompleksie budynków, na południowym zachodzie Moskwy przy ul. Akademika Wołgina 6 (ул. Академика Волгина).

W okresie PRL instytut utrzymywał swoje przedstawicielstwo w Polsce, z siedzibą w Warszawie w budynku Domu Bankowego Wilhelma Landaua z 1906 przy ul. Senatorskiej 38 (-1990)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ogólnopolski Spis Teleadresowy 1990, WKiŁ Warszawa, część I, s. 44

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]