Pablo Aguilar (paragwajski piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Pablo César Aguilar)
Pablo Aguilar
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Pablo César Aguilar Benítez

Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1987
Luque

Wzrost

180 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Cruz Azul

Numer w klubie

23

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2004–2007 Sportivo Luqueño 88 (7)
2008–2009 Colón 34 (3)
2009–2013 San Luis 31 (2)
2010–2011 Arsenal Sarandí (wyp.) 32 (2)
2012 Sportivo Luqueño (wyp.) 18 (0)
2012–2013 Tijuana (wyp.) 32 (6)
2013 Tijuana 17 (1)
2014–2017 América 135 (15)
2018 Tijuana 20 (0)
2018– Cruz Azul 70 (9)
W sumie: 477 (45)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007  Paragwaj U-20 9 (0)
2007–2016  Paragwaj 27 (4)
W sumie: 36 (4)
  1. Aktualne na: 1 stycznia 2021. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 1 stycznia 2021.

Pablo César Aguilar Benítez (ur. 2 kwietnia 1987 w Luque) – paragwajski piłkarz z obywatelstwem meksykańskim występujący na pozycji środkowego obrońcy, reprezentant kraju, obecnie zawodnik meksykańskiego Cruz Azul.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Aguilar pochodzi z miasta Luque i jest wychowankiem tamtejszego klubu Sportivo Luqueño, do którego seniorskiej drużyny został włączony już jako siedemnastolatek. W paragwajskiej Primera División zadebiutował w 2004 roku i już po upływie kilku miesięcy wywalczył sobie pewne miejsce w wyjściowym składzie. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 27 sierpnia 2005 w wygranej 2:1 konfrontacji z 12 de Octubre, natomiast w sezonie 2007 jako kluczowy zawodnik defensywy zdobył ze Sportivo tytuł wicemistrza kraju. Bezpośrednio po tym sukcesie wyjechał do Argentyny, przenosząc się do tamtejszej ekipy Colón de Santa Fe. W argentyńskiej Primera División zadebiutował 9 lutego 2008 w przegranym 3:4 spotkaniu z Vélezem Sarsfield, podczas którego zdobył również pierwszego gola w nowym klubie. W Colónie spędził ogółem półtora roku w roli podstawowego zawodnika, jednak nie osiągnął z nim żadnych sukcesów zarówno na arenie krajowej, jak i międzynarodowej.

Latem 2009 Aguilar został zawodnikiem meksykańskiego zespołu San Luis FC z siedzibą w mieście San Luis Potosí. Tam od razu został podstawowym stoperem drużyny, w meksykańskiej Primera División debiutując 9 sierpnia w przegranej 1:2 konfrontacji z Morelią, natomiast pierwszego gola strzelił 20 września w przegranym 2:4 meczu z Cruz Azul. Po upływie roku na zasadzie wypożyczenia zasilił argentyński Arsenal de Sarandí, gdzie również spędził dwanaście miesięcy bez poważniejszych osiągnięć. W styczniu 2012 został wypożyczony ponownie, tym razem do swojego macierzystego Sportivo Luqueño, którego barwy reprezentował przez kolejne pół roku, mając pewne miejsce na środku defensywy. W późniejszym czasie, również na zasadzie rocznego wypożyczenia, przeniósł się do meksykańskiej ekipy Club Tijuana. Tam stworzył solidny duet stoperów z Javierem Gandolfim i w jesiennym sezonie Apertura 2012 zdobył ze swoją drużyną prowadzoną przez Antonio Mohameda pierwsze w historii klubu mistrzostwo Meksyku. Dzięki świetnym występom w 2012 otrzymał nagrodę dla piłkarza roku w Paragwaju, a także został wykupiony przez Tijuanę na stałe.

W styczniu 2014 Aguilar został ściągnięty przez Antonio Mohameda – swojego byłego trenera z Colónu i Tijuany – do zespołu Club América ze stołecznego miasta Meksyk. Z miejsca wywalczył sobie niepodważalne miejsce w składzie, a w jesiennym sezonie Apertura 2014 zdobył ze swoją ekipą drugie w karierze mistrzostwo Meksyku, tworząc duet środkowych obrońców z Paolo Goltzem. W międzyczasie otrzymał meksykańskie obywatelstwo, w wyniku wieloletniego zamieszkiwania w tym kraju. W 2015 roku zajął z Américą drugie miejsce w krajowym superpucharze – Campeón de Campeones, a także triumfował w najbardziej prestiżowych rozgrywkach północnoamerykańskiego kontynentu – Lidze Mistrzów CONCACAF. Dzięki temu wziął udział w Klubowych Mistrzostwach Świata, na których uplasował się z Américą na piątej lokacie. W 2016 roku po raz drugi z rzędu wygrał natomiast północnoamerykańską Ligę Mistrzów.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2004 Sportivo Luqueño Paragwaj  Primera División 1 0
2005 Sportivo Luqueño Paragwaj  Primera División 21 3
2006 Sportivo Luqueño Paragwaj  Primera División 28 3
2007 Sportivo Luqueño Paragwaj  Primera División 38 1
2007/2008 Colón de Santa Fe Argentyna  Primera División 17 1
2008/2009 Colón de Santa Fe Argentyna  Primera División 17 2
2009/2010 San Luis FC Meksyk  Liga MX 31 2
2010/2011 Arsenal de Sarandí Argentyna  Primera División 32 2
2012 Sportivo Luqueño Paragwaj  Primera División 18 0
2012/2013 Club Tijuana Meksyk  Liga MX 32 6
2013/2014 Club Tijuana Meksyk  Liga MX 17 1
2013/2014 Club América Meksyk  Liga MX 12 1
2014/2015 Club América Meksyk  Liga MX 39 8
2015/2016 Club América Meksyk  Liga MX 37 3
2016/2017 Club América Meksyk  Liga MX

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku Aguilar został powołany przez argentyńskiego szkoleniowca Ernesto Mastrángelo do reprezentacji Paragwaju U-20 na Mistrzostwa Ameryki Południowej U-20. Tam był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny i rozegrał w niej wszystkie możliwe dziewięć spotkań w wyjściowej jedenastce, zaś jego kadra awansowała do drugiej rundy, lecz tam zajęła przedostatnie miejsce, przez co nie zdołała zakwalifikować się na Mistrzostwa Świata U-20 w Kanadzie.

W seniorskiej reprezentacji Paragwaju Aguilar zadebiutował za kadencji argentyńskiego selekcjonera Gerardo Martino, 22 sierpnia 2007 w zremisowanym 1:1 meczu towarzyskim z Wenezuelą. Premierowego gola w kadrze narodowej strzelił natomiast ponad pięć lat później, 16 października 2012 w wygranym 1:0 spotkaniu z Peru w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata 2014. Podczas tych kwalifikacji pojawiał się na boiskach czterokrotnie (na szesnaście meczów), a jego drużyna nie zdołała się wówczas zakwalifikować na mundial. W 2015 roku znalazł się w ogłoszonym przez Ramóna Díaza składzie na rozgrywany w Chile turniej Copa América, podczas którego miał pewne miejsce na środku obrony, współtworząc parę stoperów z Paulo da Silvą i wystąpił w pięciu z sześciu możliwych meczów (we wszystkich w pierwszym składzie). Paragwajczycy dotarli natomiast do półfinału, w którym przegrali z Argentyną (1:6), zajmując ostatecznie czwarte miejsce. Rok później po raz kolejny został powołany na Copa América, jednak kilka dni przed rozpoczęciem rozgrywek doznał kontuzji, która wykluczyła go z udziału w imprezie (w składzie zastąpił go Iván Piris).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]