Pablo Cavallero

Pablo Cavallero
Imię i nazwisko	Pablo Óscar Cavallero Rodríguez
Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1974 Lomas de Zamora, Argentyna
Pozycja	Bramkarz
Wzrost	184 cm
Masa ciała	81 kg
Kariera klubowa
Lata Klub M (G) 1994–1998 1998–1999 1999–2000 2000–2004 2005–2008 2008–2009 Vélez Sarsfield Unión Santa Fe Espanyol Celta Levante Peñarol 15 (0) 34 (0) 26 (0) 121 (0) 43 (0) 15 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja M (G) 1996 1996–2004 Argentyna U-23 Argentyna 11 (0) 26 (0)

Óscar Pablo Cavallero Rodríguez (ur. 13 kwietnia 1974 w Lomas de Zamora), piłkarz argentyński grający na pozycji bramkarza. Mierzy 184 cm wzrostu, waży 81 kg.

Posiada również obywatelstwo włoskie za sprawą pochodzących z tego kraju przodków.

Kariera klubowa

Cavallero jest wychowankiem klubu Vélez Sársfield Buenos Aires. Do pierwszej drużyny trafił jeszcze w 1993, ale w Primera División zadebiutował dopiero w 1995 roku. Nie miał jednak szans na grę w pierwszej jedenatsce stołecznego klubu, gdyż w tym czasie niepodważalne miejsce w bramce miała największa gwiazda zespołu, Paragwajczyk José Luis Chilavert. W 1998 roku wywalczył mistrzostwo fazy Clausura, ale przez cały sezon rozegrał tylko 1 mecz. Po sezonie przeszedł do Unionu Santa Fe, gdzie w końcu grał w wyjściowym składzie rozgrywając dla tej drużyny 34 mecze.

Latem 1999 roku Cavallero wyjechał do Europy i jego pierwszym klubem na tym kontynencie był hiszpański Espanyol Barcelona. W Primera División zadebiutował 22 sierpnia w przegranym 0:1 wyjazdowym meczu z Málagą. W Espanyolu zazwyczaj wygrywał rywalizację z Tonim i z zespołem zakończył sezon na 13. pozycji w tabeli, a do tego wywalczył Puchar Hiszpanii. W 2000 roku Cavallero przeszedł do innego pierwszoligowca, Celty Vigo. Zadebiutował w niej jednak dopiero 20 grudnia w przegranym 2:4 meczu z Numancią. Początkowo przegrywał rywalizację z bramkarzem Pinto, ale od chwili debiutu to już Cavallero stał w bramce Celty. Zajął z nią 7. miejsce, a w sezonie 2001/2002, gdy był już bezsprzecznie pierwszym bramkarzem – 5., gwarantujące start w Pucharze UEFA. W sezonie 2002/2003 zakończył sezon z klubem z Vigo na wysokiej 4. pozycji w tabeli, dzięki czemu w sezonie 2003/2004 zagrał z klubowym kolegami w Lidze Mistrzów, jednak w lidze Celta spisała się bardzo słabo i zajmując przedostatnie 19. miejsce spadła do Segunda División.

W sezonie 2004/2005 Cavallero doznał kontuzji i przez rok pauzował, a w międzyczasie podpisał kontrakt z Levante UD, w którym zadebiutował dopiero w sezonie 2005/2006. Zagrał wówczas we wszystkich meczach ligowych i walnie przyczynił się do awansu zespołu z Walencji w szeregi pierwszej ligi. W sezonie 2006/2007 zagrał w trzech pierwszych meczach rundy wiosennej, ale ponownie doznał ciężkiej kontuzji i klub w trybie awaryjnym sprowadził byłego reprezentanta Hiszpanii, José Francisco Molinę.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1995/96	Vélez Sársfield Buenos Aires	Argentyna	Primera División	9	0
1996/97	Vélez Sársfield Buenos Aires	Argentyna	Primera División	5	0
1997/98	Vélez Sársfield Buenos Aires	Argentyna	Primera División	1	0
1998/99	Union Santa Fe	Argentyna	Primera División	34	0
1999/00	Espanyol Barcelona	Hiszpania	Primera División	26	0
2000/01	Celta Vigo	Hiszpania	Primera División	21	0
2001/02	Celta Vigo	Hiszpania	Primera División	32	0
2002/03	Celta Vigo	Hiszpania	Primera División	36	0
2003/04	Celta Vigo	Hiszpania	Primera División	32	0
2004/05	Levante UD	Hiszpania	Segunda División	0	0
2005/06	Levante UD	Hiszpania	Segunda División	38	0
2006/07	Levante UD	Hiszpania	Primera División	5	0
2007/08	Levante UD	Hiszpania	Primera División
			Łącznie w argentyńskiej Primera División	45	0
			Łącznie w hiszpańskiej Primera División	152	0

Kariera reprezentacyjna

W 1996 roku Cavallero został powołany do kadry na Igrzyska Olimpijskie w Atlancie. Był tam pierwszym bramkarzem Argentyny i wystąpił w 5 meczach, w tym w finałowym, przegranym 2:3 z Nigerią, dzięki czemu przywiózł srebrny medal z tej imprezy. W tym samym roku Cavallero zadebiutował w pierwszej reprezentacji meczem z Wenezuelą (5:2), rozegranym 9 października za kadencji Daniela Passarelli.

W 1998 roku Cavallero był członkiem kadry Argentyny na Mistrzostwa Świata we Francji, ale to Carlos Roa wystąpił we wszystkich meczach i Pablo obejrzał cały turniej z ławki rezerwowych, jak Argentyna doszła do ćwierćfinału, z którego odpadła po porażce 1:2 z Holandią. W 2002 roku Pablo znów pojechał na mistrzostwa świata, tym razem był to Mundial w Korei Południowej i Japonii. Tym razem był pierwszym bramkarzem argentyńskiej ekipy i zagrał we wszystkich trzech meczach grupowych: wygranym 1:0 z Nigerią, przegranym 0:1 z Anglią oraz zremisowanym 1:1 ze Szwecją.

W 2004 roku Cavallero był w kadrze na Copa América 2004, z którego Argentyna przywiozła srebrny medal za mistrzostwo Ameryki Południowej, ale to Roberto Abbondanzieri był pierwszym golkiperem i Cavallero nie rozegrał żadnego spotkania na tym turnieju. Występował także w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Niemczech, ale ostatecznie José Pekerman nie zabrał go na tę imprezę.

Sukcesy

• Mistrzostwo fazy Clausura: 1998 z Vélezem
• Puchar Hiszpanii: 2000 z Espanyolem
• Udział w MŚ: 1998 (nie grał), 2002
• Wicemistrzostwo Ameryki Południowej: 2004