Pablo Cavallero
| ||||||||
Imię i nazwisko | Pablo Óscar Cavallero Rodríguez | |||||||
Data i miejsce urodzenia |
13 kwietnia 1974 Lomas de Zamora, Argentyna | |||||||
Pozycja | Bramkarz | |||||||
Wzrost | 184 cm | |||||||
Masa ciała | 81 kg | |||||||
Kariera klubowa | ||||||||
| ||||||||
Kariera reprezentacyjna | ||||||||
|
Óscar Pablo Cavallero Rodríguez (ur. 13 kwietnia 1974 w Lomas de Zamora), piłkarz argentyński grający na pozycji bramkarza. Mierzy 184 cm wzrostu, waży 81 kg.
Posiada również obywatelstwo włoskie za sprawą pochodzących z tego kraju przodków.
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
Cavallero jest wychowankiem klubu Vélez Sársfield Buenos Aires. Do pierwszej drużyny trafił jeszcze w 1993, ale w Primera División zadebiutował dopiero w 1995 roku. Nie miał jednak szans na grę w pierwszej jedenatsce stołecznego klubu, gdyż w tym czasie niepodważalne miejsce w bramce miała największa gwiazda zespołu, Paragwajczyk José Luis Chilavert. W 1998 roku wywalczył mistrzostwo fazy Clausura, ale przez cały sezon rozegrał tylko 1 mecz. Po sezonie przeszedł do Unionu Santa Fe, gdzie w końcu grał w wyjściowym składzie rozgrywając dla tej drużyny 34 mecze.
Latem 1999 roku Cavallero wyjechał do Europy i jego pierwszym klubem na tym kontynencie był hiszpański Espanyol Barcelona. W Primera División zadebiutował 22 sierpnia w przegranym 0:1 wyjazdowym meczu z Málagą. W Espanyolu zazwyczaj wygrywał rywalizację z Tonim i z zespołem zakończył sezon na 13. pozycji w tabeli, a do tego wywalczył Puchar Hiszpanii. W 2000 roku Cavallero przeszedł do innego pierwszoligowca, Celty Vigo. Zadebiutował w niej jednak dopiero 20 grudnia w przegranym 2:4 meczu z Numancią. Początkowo przegrywał rywalizację z bramkarzem Pinto, ale od chwili debiutu to już Cavallero stał w bramce Celty. Zajął z nią 7. miejsce, a w sezonie 2001/2002, gdy był już bezsprzecznie pierwszym bramkarzem – 5., gwarantujące start w Pucharze UEFA. W sezonie 2002/2003 zakończył sezon z klubem z Vigo na wysokiej 4. pozycji w tabeli, dzięki czemu w sezonie 2003/2004 zagrał z klubowym kolegami w Lidze Mistrzów, jednak w lidze Celta spisała się bardzo słabo i zajmując przedostatnie 19. miejsce spadła do Segunda División.
W sezonie 2004/2005 Cavallero doznał kontuzji i przez rok pauzował, a w międzyczasie podpisał kontrakt z Levante UD, w którym zadebiutował dopiero w sezonie 2005/2006. Zagrał wówczas we wszystkich meczach ligowych i walnie przyczynił się do awansu zespołu z Walencji w szeregi pierwszej ligi. W sezonie 2006/2007 zagrał w trzech pierwszych meczach rundy wiosennej, ale ponownie doznał ciężkiej kontuzji i klub w trybie awaryjnym sprowadził byłego reprezentanta Hiszpanii, José Francisco Molinę.
Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|---|
1995/96 | Vélez Sársfield Buenos Aires | Argentyna ![]() |
Primera División | 9 | 0 |
1996/97 | Vélez Sársfield Buenos Aires | Argentyna ![]() |
Primera División | 5 | 0 |
1997/98 | Vélez Sársfield Buenos Aires | Argentyna ![]() |
Primera División | 1 | 0 |
1998/99 | Union Santa Fe | Argentyna ![]() |
Primera División | 34 | 0 |
1999/00 | Espanyol Barcelona | Hiszpania ![]() |
Primera División | 26 | 0 |
2000/01 | Celta Vigo | Hiszpania ![]() |
Primera División | 21 | 0 |
2001/02 | Celta Vigo | Hiszpania ![]() |
Primera División | 32 | 0 |
2002/03 | Celta Vigo | Hiszpania ![]() |
Primera División | 36 | 0 |
2003/04 | Celta Vigo | Hiszpania ![]() |
Primera División | 32 | 0 |
2004/05 | Levante UD | Hiszpania ![]() |
Segunda División | 0 | 0 |
2005/06 | Levante UD | Hiszpania ![]() |
Segunda División | 38 | 0 |
2006/07 | Levante UD | Hiszpania ![]() |
Primera División | 5 | 0 |
2007/08 | Levante UD | Hiszpania ![]() |
Primera División | ||
Łącznie w argentyńskiej Primera División | 45 | 0 | |||
Łącznie w hiszpańskiej Primera División | 152 | 0 |
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
Piłka nożna | ||
![]() |
1996 Atlanta |
Piłka nożna |
W 1996 roku Cavallero został powołany do kadry na Igrzyska Olimpijskie w Atlancie. Był tam pierwszym bramkarzem Argentyny i wystąpił w 5 meczach, w tym w finałowym, przegranym 2:3 z Nigerią, dzięki czemu przywiózł srebrny medal z tej imprezy. W tym samym roku Cavallero zadebiutował w pierwszej reprezentacji meczem z Wenezuelą (5:2), rozegranym 9 października za kadencji Daniela Passarelli.
W 1998 roku Cavallero był członkiem kadry Argentyny na Mistrzostwa Świata we Francji, ale to Carlos Roa wystąpił we wszystkich meczach i Pablo obejrzał cały turniej z ławki rezerwowych, jak Argentyna doszła do ćwierćfinału, z którego odpadła po porażce 1:2 z Holandią. W 2002 roku Pablo znów pojechał na mistrzostwa świata, tym razem był to Mundial w Korei Południowej i Japonii. Tym razem był pierwszym bramkarzem argentyńskiej ekipy i zagrał we wszystkich trzech meczach grupowych: wygranym 1:0 z Nigerią, przegranym 0:1 z Anglią oraz zremisowanym 1:1 ze Szwecją.
W 2004 roku Cavallero był w kadrze na Copa América 2004, z którego Argentyna przywiozła srebrny medal za mistrzostwo Ameryki Południowej, ale to Roberto Abbondanzieri był pierwszym golkiperem i Cavallero nie rozegrał żadnego spotkania na tym turnieju. Występował także w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Niemczech, ale ostatecznie José Pekerman nie zabrał go na tę imprezę.
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
- Mistrzostwo fazy Clausura: 1998 z Vélezem
- Puchar Hiszpanii: 2000 z Espanyolem
- Udział w MŚ: 1998 (nie grał), 2002
- Wicemistrzostwo Ameryki Południowej: 2004
|
- Reprezentanci Argentyny w piłce nożnej
- Argentyńscy medaliści olimpijscy
- Włoscy piłkarze
- Piłkarze Vélez Sársfield
- Piłkarze Unión de Santa Fe
- Piłkarze RCD Espanyol
- Piłkarze Celty Vigo
- Piłkarze Levante UD
- Piłkarze Club Atlético Peñarol
- Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1998
- Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2002
- Uczestnicy Copa América 2004
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich, Atlanta 1996
- Urodzeni w 1974