Pablo Cavallero

Pablo Cavallero
Imię i nazwisko	Pablo Óscar Cavallero Rodríguez
Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1974 Lomas de Zamora, Argentyna
Pozycja	Bramkarz
Wzrost	184 cm
Masa ciała	81 kg
Kariera piłkarska
Lata Klub M (G) 1994–1998 1998–1999 1999–2000 2000–2004 2005–2008 2008–2009 Vélez Sarsfield Unión Santa Fe Espanyol Celta Levante Peñarol 15 (0) 34 (0) 26 (0) 121 (0) 43 (0) 15 (0)
Występy w reprezentacji
Lata Reprezentacja 1996 1996–2004 Argentyna U-23 Argentyna 11 (0) 26 (0)

Óscar Pablo Cavallero Rodríguez (ur. 13 kwietnia 1974 w Lomas de Zamora), piłkarz argentyński grający na pozycji bramkarza. Mierzy 184 cm wzrostu, waży 81 kg.

Posiada również obywatelstwo włoskie za sprawą pochodzących z tego kraju przodków.

Kariera klubowa

Cavallero jest wychowankiem klubu Vélez Sársfield Buenos Aires. Do pierwszej drużyny trafił jeszcze w 1993, ale w Primera División zadebiutował dopiero w 1995 roku. Nie miał jednak szans na grę w pierwszej jedenatsce stołecznego klubu, gdyż w tym czasie niepodważalne miejsce w bramce miała największa gwiazda zespołu, Paragwajczyk José Luis Chilavert. W 1998 roku wywalczył mistrzostwo fazy Clausura, ale przez cały sezon rozegrał tylko 1 mecz. Po sezonie przeszedł do Unionu Santa Fe, gdzie w końcu grał w wyjściowym składzie rozgrywając dla tej drużyny 34 mecze.

Latem 1999 roku Cavallero wyjechał do Europy i jego pierwszym klubem na tym kontynencie był hiszpański Espanyol Barcelona. W Primera División zadebiutował 22 sierpnia w przegranym 0:1 wyjazdowym meczu z Málagą. W Espanyolu zazwyczaj wygrywał rywalizację z Tonim i z zespołem zakończył sezon na 13. pozycji w tabeli, a do tego wywalczył Puchar Hiszpanii. W 2000 roku Cavallero przeszedł do innego pierwszoligowca, Celty Vigo. Zadebiutował w niej jednak dopiero 20 grudnia w przegranym 2:4 meczu z Numancią. Początkowo przegrywał rywalizację z bramkarzem Pinto, ale od chwili debiutu to już Cavallero stał w bramce Celty. Zajął z nią 7. miejsce, a w sezonie 2001/2002, gdy był już bezsprzecznie pierwszym bramkarzem – 5., gwarantujące start w Pucharze UEFA. W sezonie 2002/2003 zakończył sezon z klubem z Vigo na wysokiej 4. pozycji w tabeli, dzięki czemu w sezonie 2003/2004 zagrał z klubowym kolegami w Lidze Mistrzów, jednak w lidze Celta spisała się bardzo słabo i zajmując przedostatnie 19. miejsce spadła do Segunda División.

W sezonie 2004/2005 Cavallero doznał kontuzji i przez rok pauzował, a w międzyczasie podpisał kontrakt z Levante UD, w którym zadebiutował dopiero w sezonie 2005/2006. Zagrał wówczas we wszystkich meczach ligowych i walnie przyczynił się do awansu zespołu z Walencji w szeregi pierwszej ligi. W sezonie 2006/2007 zagrał w trzech pierwszych meczach rundy wiosennej, ale ponownie doznał ciężkiej kontuzji i klub w trybie awaryjnym sprowadził byłego reprezentanta Hiszpanii, José Francisco Molinę.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1995/96	Vélez Sársfield Buenos Aires	Argentyna	Primera División	9	0
1996/97	Vélez Sársfield Buenos Aires	Argentyna	Primera División	5	0
1997/98	Vélez Sársfield Buenos Aires	Argentyna	Primera División	1	0
1998/99	Union Santa Fe	Argentyna	Primera División	34	0
1999/00	Espanyol Barcelona	Hiszpania	Primera División	26	0
2000/01	Celta Vigo	Hiszpania	Primera División	21	0
2001/02	Celta Vigo	Hiszpania	Primera División	32	0
2002/03	Celta Vigo	Hiszpania	Primera División	36	0
2003/04	Celta Vigo	Hiszpania	Primera División	32	0
2004/05	Levante UD	Hiszpania	Segunda División	0	0
2005/06	Levante UD	Hiszpania	Segunda División	38	0
2006/07	Levante UD	Hiszpania	Primera División	5	0
2007/08	Levante UD	Hiszpania	Primera División
			Łącznie w argentyńskiej Primera División	45	0
			Łącznie w hiszpańskiej Primera División	152	0

Kariera reprezentacyjna

W 1996 roku Cavallero został powołany do kadry na Igrzyska Olimpijskie w Atlancie. Był tam pierwszym bramkarzem Argentyny i wystąpił w 5 meczach, w tym w finałowym, przegranym 2:3 z Nigerią, dzięki czemu przywiózł srebrny medal z tej imprezy. W tym samym roku Cavallero zadebiutował w pierwszej reprezentacji meczem z Wenezuelą (5:2), rozegranym 9 października za kadencji Daniela Passarelli.

W 1998 roku Cavallero był członkiem kadry Argentyny na Mistrzostwa Świata we Francji, ale to Carlos Roa wystąpił we wszystkich meczach i Pablo obejrzał cały turniej z ławki rezerwowych, jak Argentyna doszła do ćwierćfinału, z którego odpadła po porażce 1:2 z Holandią. W 2002 roku Pablo znów pojechał na mistrzostwa świata, tym razem był to Mundial w Korei Południowej i Japonii. Tym razem był pierwszym bramkarzem argentyńskiej ekipy i zagrał we wszystkich trzech meczach grupowych: wygranym 1:0 z Nigerią, przegranym 0:1 z Anglią oraz zremisowanym 1:1 ze Szwecją.

W 2004 roku Cavallero był w kadrze na Copa América 2004, z którego Argentyna przywiozła srebrny medal za mistrzostwo Ameryki Południowej, ale to Roberto Abbondanzieri był pierwszym golkiperem i Cavallero nie rozegrał żadnego spotkania na tym turnieju. Występował także w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Niemczech, ale ostatecznie José Pekerman nie zabrał go na tę imprezę.

Sukcesy

• Mistrzostwo fazy Clausura: 1998 z Vélezem
• Puchar Hiszpanii: 2000 z Espanyolem
• Udział w MŚ: 1998 (nie grał), 2002
• Wicemistrzostwo Ameryki Południowej: 2004