Pachnolit
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
NaCaAlF6•H2O |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
3 |
| Przełam |
nierówny |
| Łupliwość |
wyraźna |
| Pokrój kryształu |
pryzmatyczny |
| Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
| Gęstość minerału |
2,9-3 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
bezbarwny, żółtawy (odcień wina) |
| Połysk |
szklisty |
Pachnolit – minerał z gromady halogenków, jednowodny heksafluoroglinian sodowo-wapniowy.
Jest produktem rozpadu kryolitu.
Kruche, cienkie kryształy niemal zawsze w formie pseudorombowych zbliźniaczeń, również w formie skupień drobnoziarnistych i gruboziarnistych, zbite masy, nacieki.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Pachnolit występuje w Ivigtut na Grenlandii, jak również w druzdach niektórych granitów.
Współwystępuje z identycznym pod względem składu chemicznego tomsenolitem. Pachnolit różni się od niego jedynie pokrojem kryształów. Wszystkie inne cechy obu minerałów są bardzo podobne.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Olaf Medenbach, Ulrike Medenbach: Atlas minerałów. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2008, s. 58. ISBN 978-83-7243-644-3. OCLC 316437968.
- Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck–Fornefeld: Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-194-9.