Paciorki jednego różańca
| ||
| Gatunek | psychologiczny, obyczajowy | |
| Rok produkcji | 1979 | |
| Data premiery | 24 marca 1980 | |
| Kraj produkcji |  Polska
| |
| Język | polski | |
| Czas trwania | 106 min | |
| Reżyseria | Kazimierz Kutz | |
| Scenariusz | Kazimierz Kutz | |
| Główne role | Augustyn Halotta, Marta Straszna, Ewa Wiśniewska, Franciszek Pieczka | |
| Muzyka | Wojciech Kilar | |
| Zdjęcia | Wiesław Zdort | |
| Scenografia | Andrzej Płocki | |
| Kostiumy | Barbara Ptak | |
| Montaż | Józef Bartczak | |
| Produkcja | Studio Filmowe KADR | |
Paciorki jednego różańca – polski film psychologiczny i obyczajowy z 1979 roku w reżyserii Kazimierza Kutza na podstawie noweli Tego domu już nie ma Albina Siekierskiego.
Twórcy filmu[edytuj | edytuj kod]
- Scenariusz i reżyseria: Kazimierz Kutz
- Produkcja: Studio Filmowe KADR
- Zdjęcia: Wiesław Zdort
- Muzyka: Wojciech Kilar
- Montaż: Józef Bartczak
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Augustyn Halotta – Karol Habryka
- Ewa Wiśniewska – Zosia
- Franciszek Pieczka – Jerzy
- Jan Bógdoł – Antek
- Marta Straszna – Habrykowa
- Stanisław Zaczyk – dyrektor Malczewski
- Tadeusz Madeja
- Tadeusz Szaniecki – przewodniczący rady zakładowej
- Jerzy Rzepka – Leszek
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- 1982: Kazimierz Kutz: São Paulo – II miejsce w plebiscycie publiczności
- 1981: Kazimierz Kutz: Figuiera da Foz – Srebrny Medal
- 1980: Augustyn Halotta: Łagów – Srebrne Grono
- 1980: Marta Straszna: Łagów – Srebrne Grono
- 1980: Kazimierz Kutz: Gdańsk - Złote Lwy Gdańskie
Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]
Film opowiada o sprzeciwie zasłużonego, emerytowanego górnika wobec akcji wyburzania osiedla domków górniczych i przesiedlaniu mieszkańców do postawionych w ich miejscu budynków z wielkiej płyty. Zdjęcia wykonano w kolonii domków górniczych na osiedlu Giszowiec, które w tym czasie miał spotkać dokładnie taki sam los. Dlatego też film początkowo miał problemy z cenzurą[1].
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
Dom, który stanowi centrum fabularne filmu, rzeczywiście w roku 1979 przeznaczony był do wyburzenia pod nowe zabudowania. Lokalny konserwator zabytków wstrzymał jednak prace. Budynek ten istnieje do dzisiaj[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jan Lewandowski: 100 filmów polskich. Chorzów: Videograf II, 2004, s. 136. ISBN 83-7183-326-1.
- ↑ Giszowiec - osiedle ogród, www.giszowiec.info [dostęp 2018-12-23] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Paciorki jednego różańca na kanale Studia Filmowego KADR w serwisie YouTube
- Paciorki jednego różańca w bazie IMDb (ang.)
- Paciorki jednego różańca w bazie Filmweb
- Paciorki jednego różańca w bazie filmpolski.pl
- Opis filmu w portalu Culture.pl
- Paciorki jednego różańca w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
| ||||||||||||||||
