Pacjent zero

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pacjent zero (ang. patient zero[1]) – określenie osoby zidentyfikowanej jako pierwszy nosiciel choroby zakaźnej w sytuacji wystąpienia większej liczby podobnych przypadków zachorowania[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Patient Zero [online], TheFreeDictionary.com [dostęp 2020-03-20].
  2. Patient zero [online], Oxford [dostęp 2020-03-21].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]