Padroado

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anachroniczna mapa Imperium Portugalskiego (1415-1999)

Padroado (port. patronat) – porozumienie z XIV-XV w. zawarte pomiędzy Stolicą Świętą a królestwem Portugalii, w którym Watykan powierzał królom Portugalii administrowanie strukturami kościelnymi w zamorskich terytoriach.

Porozumienie sięga początków portugalskiej ekspansji morskiej, czyli połowy XV w. Zostało potwierdzone przez Leona X w 1514 r. System utrzymywał się aż do XX w. W 1911 wprowadzono w Portugalii rozdział Kościoła od Państwa i porozumienie, zwane wówczas Padroado Português do Oriente, zaczęło tracić na znaczeniu.

Na mocy porozumienia, królowie uzyskali następujące przywileje na nowych terenach:

  • zlecanie budowy kościołów
  • nominowanie księży oraz biskupów do danych funkcji

Przez Padroado, Portugalia była dość ściśle związana z Kościołem. Np. aż do Soboru Watykańskiego II to głowa państwa portugalskiego nakładała czerwony biret patriarsze Lizbony[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Donald F. Lach, Asia in the Making of Europe, vol. 1: The Century of Discovery (book 1 of 2 books), Chicago and London: The University of Chicago Press, 1965, pp. 230–245 (The Portuguese "Padroado" (Patronage) of the East)