Pagoda Songyue

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pagoda Songyue

Pagoda Songyue (chiń. 嵩岳寺塔; pinyin Sōngyuè sì tǎ) – zabytkowa pagoda znajdująca się w pobliżu miasta Dengfeng w chińskiej prowincji Henan, na południowym stoku góry Song Shan (jednej z pięciu świętych gór chińskich). Jest najstarszą zachowaną pagodą w Państwie Środka.

Wybudowana w 520 roku, za panowania północnej dynastii Wei, jako część nieistniejącego już kompleksu świątyni Songyue[1]. Mierząca 39,8 m wysokości budowla wzniesiona została w całości z cegły i składa się z 15 pięter. Zbudowana jest na planie dwunastoboku, co czyni ją unikatową w skali całego kraju – chińskie pagody są zazwyczaj ośmioboczne[2].

Reprezentacyjne pierwsze piętro ma 10,6 m średnicy, a jego ściany mają grubość 2,5 m[2]. Podzielone jest na dwa poziomy. Posiada cztery wejścia, po jednym od wschodniej, północnej, zachodniej i południowej strony. Pozostałe osiem boków ozdobiono z zewnątrz w górnej części niszami, w których umieszczone są figurki lwów i dzbanków herbacianych[2]. Wnętrze pierwszego piętra ozdobione jest freskami[1].

Wyższe piętra pagody, ozdobione na każdym z boków drzwiami i parą okien, mają jedynie charakter zdobniczy – są zbyt małe, by mógł się w nich zmieścić człowiek. Wieńcząca budowlę iglica ma 3,5 m wysokości[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Songyue Temple Pagoda. chinaculture.org. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
  2. a b c Songyue Temple Pagoda in Dengfeng of Henan Province. china.org.cn. [dostęp 2013-06-07]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Francis D.K. Ching, Mark Jarzombek, Vikramaditya Prakash, A Global History of Architecture, John Wiley & Sons, Hoboken 2011.
  • Frommer's China, John Wiley & Sons, Hoboken 2012.