Paleogen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paleogen
66–23,03 mln lat temu
Średnia objętość w atmosferze
Tlenu

ok. 26% obj.[a]

Dwutlenku węgla

ok. 500 ppm[b]

Inne uśrednione dane
Temperatura

ok. 18 °C[c]

Tabela stratygraficzna
poprzedni okres
kreda
następny okres
neogen
  1. 130% obecnej. Zobacz też: Zawartość tlenu w atmosferze w fanerozoiku
  2. 2 × poziom przed rewolucją przemysłową. Zobacz też: Zawartość dwutlenku węgla w atmosferze w fanerozoiku
  3. 4 °C różnicy w stosunku do obecnej. Zobacz też: Średnie temperatury w fanerozoiku

Paleogen (z gr. πᾰλαιός 'stary' i γένος 'ród') – najstarszy okres ery kenozoicznej, trwający od 66,0 mln do 23,03 mln lat temu. Dzieli się na następujące epoki/oddziały[1]:

  • paleocen od 66,0 do 56,0 mln lat temu,
  • eocen od 56,0 do 33,9 mln lat temu,
  • oligocen od 33,9 do 23,03 mln lat temu.

W paleogenie życie odradzało się po wielkim wymieraniu kończącym kredę. Z fauny zniknęły m.in. nieptasie dinozaury, pterozaury i gady morskie, a także pospolite morskie głowonogi, belemnity i amonity (nieliczni przedstawiciele amonitów wymarli dopiero na początku paleocenu). W okresie tym znacznie rozwinęły się i zróżnicowały ssaki, uzyskując dominującą pozycję wśród fauny lądowej, oraz ptaki.

Dawny podział[edytuj | edytuj kod]

Współczesny podział ery kenozoicznej został dokonany przez Międzynarodową Unię Nauk Geologicznych w 2004 r. (z późniejszymi poprawkami). W dawniejszej periodyzacji był to okres tzw. starszego trzeciorzędu, trwający od 65 do 24 mln lat temu; w nowym podziale pojęcie trzeciorzędu zostało zniesione.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. International Stratigraphic Chart. International Comission on Stratigraphy, styczeń 2015. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]



← mln lat temu
Paleogen
←4,6 mld 541 485 443 419 359 299 252 201 145 66 23 2