Pan Wołodyjowski (film)

Pan Wołodyjowski
Gatunek	historyczny
Data premiery	28 marca 1969
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Czas trwania	161 min
Reżyseria	Jerzy Hoffman, Jakub Goldberg
Scenariusz	Jerzy Hoffman, Jerzy Lutowski na podstawie powieści Henryka Sienkiewicza
Główne role	Tadeusz Łomnicki, Magdalena Zawadzka, Daniel Olbrychski, Mieczysław Pawlikowski
Muzyka	Andrzej Markowski
Zdjęcia	Jerzy Lipman
Scenografia	Jerzy Groszang, Wojciech Krysztofiak
Kostiumy	Lech Zahorski
Montaż	Alina Faflik
Wytwórnia	Zespół Realizatorów Filmowych „Kamera”

Pan Wołodyjowski – polski kolorowy film fabularny Jerzego Hoffmana z 1968 roku na podstawie powieści Henryka Sienkiewicza pod tym samym tytułem. Równolegle kręcony był czarno-biały serial Przygody pana Michała wykorzystujący te same rekwizyty. Produkcja filmu budziła spore zainteresowanie. Publicznie omawiano kandydatury do planowanej obsady. Zdjęcia do filmu kręcone były zarówno w łódzkim studiu filmowym (wnętrza), katedrze wawelskiej, jak i w plenerach, m.in. w Bieszczadach (filmowym Raszkowem była miejscowość Chmiel, a Chreptiów zbudowano na wzgórzu Chodak między Lutowiskami a Skorodnem; ucieczka Basi przed Azją filmowana była wśród olszyn nad dopływem Głuchego potoku).

Obsada

• Tadeusz Łomnicki − Michał Wołodyjowski
• Magdalena Zawadzka − Barbara Jeziorkowska (później Wołodyjowska)
• Daniel Olbrychski − Azja Tuhajbejowicz
• Mieczysław Pawlikowski − Jan Onufry Zagłoba
• Jan Nowicki − Ketling
• Marek Perepeczko − Adam Nowowiejski
• Barbara Brylska − Krystyna Drohojowska
• Hanka Bielicka − stolnikowa Makowiecka
• Irena Karel − Ewa Nowowiejska
• Mariusz Dmochowski − hetman Jan Sobieski
• Władysław Hańcza − stary Nowowiejski
• Gustaw Lutkiewicz − Zydor Luśnia
• Tadeusz Schmidt − pan Snitko
• Andrzej Szczepkowski − biskup Lanckoroński
• Leonard Andrzejewski − Halim
• Wiktor Grotowicz − generał Potocki
• Witold Skaruch − furtian

Opis fabuły

Film opowiada o losach pułkownika Michała Wołodyjowskiego, który po śmierci narzeczonej porzucił żołnierską służbę i wstąpił do klasztoru kamedułów. Z klasztoru wyciągnął go za pomocą fortelu jego wieloletni przyjaciel Jan Onufry Zagłoba. Niebawem Wołodyjowski zaręcza się (w tajemnicy przed innymi) z Krystyną Drohojowską, jednak gdy dowiaduje się, że narzeczona kocha Ketlinga, pomimo początkowej złości na rywala i chęci zemsty daje jej wolną rękę i żeni się z Basią Jeziorkowską. Po paru latach Wołodyjowski wyjeżdża z żoną na Kresy Wschodnie, by bronić granic Rzeczypospolitej przed najazdem tureckim. W Chreptiowie dzieje się wiele dramatycznych wydarzeń; okazuje się, że setnik lipkowski Azja Mellechowicz jest zaginionym synem wodza tatarskiego Tuhaj-beja, który wyrządził wiele szkód Polsce. Azja podstępem próbuje porywać Basię, która nie poddaje się i wraca do Chreptiowa do swojego męża, Azja zaś od ciosu Basi traci oko. Jego Lipkowie palą Raszków i zabijają mieszkańców. Azja morduje polskiego szlachcica Nowowiejskiego, który go wychowywał, ale i wychłostał za amory z córką Ewą, ją zaś oddaje swoim Tatarom jako nałożnicę. Następnie razem z oddziałem Lipków przekracza granice Turcji i udaje się na służbę do Padyszacha. Brat Ewy Adam Nowowiejski, chcąc pomścić ojca oraz mając nadzieję na odbicie z rąk Azji siostry, przy pomocy niewielkiego oddziału porywa Azję i za dokonane przez niego okrucieństwa wbija go na pal. Azja ginie w mękach. Wołodyjowski udaje się do Kamieńca Podolskiego, gdzie bierze udział w obronie fortecy wraz z wiernymi mu towarzyszami. Generał Potocki wraz z biskupem lanckorońskim, który od początku był zwolennikiem układów z Turkami, mimo oddania komendy radzie starszyzny poddał Kamieniec. Wołodyjowski wraz z Ketlingiem giną, spowodowawszy wybuch prochów.

Linki zewnętrzne

• Plakat filmu
• Pan Wołodyjowski w bazie IMDb (ang.)
• Pan Wołodyjowski w bazie filmpolski.pl
• Zdjęcia z filmu Pan Wołodyjowski w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”