Przejdź do zawartości

Pan i władca: Na krańcu świata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pan i władca: Na krańcu świata
Master and Commander: The Far Side of the World
Gatunek

dramat wojenny

Rok produkcji

2003

Data premiery

28 listopada 2003

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

138 minut

Reżyseria

Peter Weir

Scenariusz

Peter Weir
John Collee

Główne role

Russell Crowe
Paul Bettany

Muzyka

Iva Davies
Christopher Gordon
Richard Tognetti

Zdjęcia

Russell Boyd

Scenografia

William Sandell

Montaż

Lee Smith

Produkcja

Samuel Goldwyn Jr.
Duncan Henderson
Peter Weir

Wytwórnia

Twentieth Century Fox Film Corporation
Miramax Films
Universal Pictures
Samuel Goldwyn Films

Dystrybucja

20th Century Fox

Strona internetowa

Pan i władca: Na krańcu świata (ang. Master and Commander: The Far Side of the World) – amerykański film fabularny z 2003 roku w reżyserii Petera Weira.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

O filmie

[edytuj | edytuj kod]

Dwie zasadnicze role odtworzyli R. Crowe jako kapitan Aubrey i P. Bettany jako doktor Maturin – postacie z cyklu powieściowego będące zarazem przyjaciółmi i antagonistami[1]. Scenariusz oparto na historycznych powieściach marynistycznych Patricka O’Briana, zwłaszcza na wydarzeniach opisanych w utworach Master and Commander[a] i The Far Side of the World (w polskim wydaniu Dowódca „Sophie” i „Pan i Władca na krańcu świata”). Epizod dokonanej na samym sobie operacji usunięcia kuli przez doktora Maturina wyjęto z powieści HMS „Surprise”. Opowiadane w mesie oficerskiej anegdoty o admirale Nelsonie wyjęto z powieści Mat lekarza pokładowego. Sceny nocnego zmylenia przeciwnika poprzez wodowanie tratwy z fałszywymi sygnałami świetlnymi oraz publicznej operacji mózgu marynarza na pokładzie okrętu pochodzą z jeszcze innej powieści O’Briana (Dowództwo na Mauritiusie).

Nacechowany niezwykłym realizmem epoki film przedstawia dramatyczne przejścia załogi brytyjskiej fregaty H.M.S. „Surprise” podczas wojen napoleońskich. Jej celem staje się zniszczenie francuskiego okrętu korsarskiego, który zadając porażający cios z zaskoczenia, opływa następnie przylądek Horn z zamiarem napastowania brytyjskich statków wielorybniczych na Pacyfiku.

W porównaniu z powieścią istotną różnicę stanowi okoliczność, że w książce przeciwnikiem Anglików jest okręt amerykański, a starcia odnoszą się do wojny brytyjsko-amerykańskiej. Z uwagi na to, iż ukazanie Amerykanów we wrogiej roli niekorzystnie wpłynie na odbiór filmu w Stanach Zjednoczonych, po zmianie scenariusza uznano, że przeciwnikiem ma być francuska fregata „Acheron”. Przebieg ostatniego, rozstrzygającego starcia oparto na zdarzeniu z powieści Dowódca „Sophie”, choć tam przeciwnikiem jest hiszpański okręt „Cacafuego”, zaś samo starcie rozgrywa się na Morzu Śródziemnym.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Film otrzymał 2 Oscary za zdjęcia i montaż dźwięku. Poza tym był nominowany w kategoriach Najlepszy Film, Najlepsza Reżyseria, Najlepszy Montaż, Najlepsze Kostiumy, Najlepsza Scenografia, Najlepsza Charakteryzacja, Najlepszy Dźwięk i Najlepsze Efekty Specjalne.

  1. Master and commander to oficjalny stopień w ówczesnej marynarce brytyjskiej dla określenia oficera dowodzącego pełnomorską jednostką wojenną, który nie osiągnął jeszcze rangi kapitana nominowanego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Magdalena Kempna-Pieniążek: Formuły duchowości w kinie najnowszym. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2013, s. 188-189. ISBN 978-83-226-2129-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]